Ένα γεγονός που συνέβη στην Αντίπαρο με έκανε να σκεφτώ ποια είναι αυτή η βαριά κατάρα που κουβαλάμε εμείς οι Έλληνες και σαν τον μυθικό Κρόνο τρώμε τα παιδιά μας. Μήπως τάχα η διχόνοια, η λησμονιά και η αχαριστία είναι κάποια χαρακτηριστικά της φυλής μας;
Χρόνια τώρα, δεκαετίες ολόκληρες, βρίσκονται θαμμένα στα σπλάχνα του μικρού νησιού Δεσποτικό, απαράμιλλοι θησαυροί μεγάλης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας και κάποιοι αδιαφορούν για την ύπαρξή τους. Περισσότερο όλων αδιάφοροι είναι οι τοπικοί θεσμικοί φορείς στην Αντίπαρο και στην προκειμένη περίπτωση οι εκάστοτε Πρόεδροι και Κοινοτικοί σύμβουλοι.
Διαβάζω στο αξιόλογο ιστολόγιο, Antiparosblog, ότι από το 1997 που ξεκίνησαν οι ανασκαφές, κανείς από τους παραπάνω δεν ενδιαφέρθηκε, στη δε πρόσφατη εκδήλωση – ενημέρωση που έγινε στην αίθουσα «ΚΑΛΟΥΔΑ» του Δημοτικού σχολείου, εκτός δύο κοινοτικών συμβούλων, κανείς άλλος από την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν παρέστη, σίγουρα ορισμένοι απ’ αυτούς, πέραν της εκλογής τους, ουδόλως ενδιαφέρονται για την κληρονομιά που μας άφησαν οι πρόγονοί μας.
Η μεγάλη ελπίδα για περαιτέρω τουριστική και πολιτιστική ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας της Αντιπάρου, είναι η ανάδειξη και η διαφύλαξη αυτού του αρχαιολογικού, μνημειακού και πολιτιστικού της πλούτου. Είναι ειρωνικό και θυμίζει αρχαία τραγωδία η δυνατότητα που δίνεται σήμερα στην Αντίπαρο που αντί να αναδείξει αυτό το χώρο και να προχωρά μπροστά, εισπράττει αδιαφορία και εμπαιγμό, συνεχίζοντας έτσι την… ιστορική της παράδοση που τόσο γλαφυρά περιέγραψε η εξαίσια πένα, του μεγάλου μας ιστορικού και τέκνου της Αντιπάρου, Γεωργίου Ρούσσου. Και δεν μιλάμε για προνομιακή αντιμετώπιση έναντι άλλων έργων. Μιλάμε για απλή ανταπόδοση. Γιατί όλοι μας γνωρίζουμε πολύ καλά πως από τον αρχαιολογικό, μνημειακό και πολιτιστικό πλούτο μας, τόσο η εθνική όσο και η τοπική οικονομία εισπράττει τεράστια έσοδα. Είναι σαν να τρώμε τις σάρκες μας. Όλοι εμείς που βρήκαμε αυτή την κληρονομιά από τους προγόνους μας οφείλουμε να την παραδώσουμε στα παιδιά μας συντηρημένη και αναδειγμένη. Αυτό πάνω απ’ όλα κύριοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Αντιπάρου, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, σημαίνει σωστή ανάπτυξη. Η αδιαφορία σας αυτή πρέπει να σταματήσει πριν είναι πολύ αργά. Για να γίνει αυτό πρέπει να αφυπνιστεί όλη η τοπική κοινωνία, όλοι οι σύλλογοι και φορείς να μην μείνουμε σε απλές εκδηλώσεις ή διαμαρτυρίες, γιατί πιστεύω ότι ο καθένας ξεχωριστά έχει ένα μικρό μερίδιο ευθύνης.
Μαθημένοι χρόνια, να κατασπαράζουμε τις σάρκες μας, όλοι εμείς που κατοικούμε αυτό τον τόπο, ξέρουμε μόνο να ρίχνουμε στους άλλους την ευθύνη, ποτέ δεν αναλαμβάνουμε οι ίδιοι το μερίδιο που μας αναλογεί και είναι αυτό πιο επικίνδυνο από τον ίδιο τον κίνδυνο και πιο καταστρεπτικό από την ίδια την καταστροφή.
Αξίζουν συγχαρητήρια σ’ αυτούς που οργάνωσαν την εκδήλωση για το Δεσποτικό, αυτό σημαίνει ότι κάποιοι έλαβαν επιτέλους την απόφαση ν’ αντιδράσουν, ελπίζουμε ότι η απόφαση αυτή δεν είναι πρόσκαιρη, αλλά είναι τόσο προφανής που περιττεύει η περαιτέρω διατύπωση της με λόγια.
Θέλω να πιστεύω ότι η εκδήλωση αυτή θα ευαισθητοποιήσει την Κοινότητα, γιατί είναι ο μοναδικός φορέας που μπορεί να δώσει φωνή και νόημα στις κραυγές τους. Ελπίζω ακόμα αυτή η εκδήλωση που προήλθε από την πρωτοβουλία δύο συλλόγων να γίνει εφαλτήριο ελπίδας για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς στην Αντίπαρο.
συμφωνώ με την αγωνία σας αλλά γιατί δεν λέτε τα πράγματα με το όνομα τους?
ΑπάντησηΔιαγραφή1.Γιατί απουσίαζε η πρόεδρος της κοινότητας κ.Μανετα?τι έχει κάνει για το Δεσποτικό? γιατί αγνόησε τους Αρχαιολόγους το καλοκαίρι? πόσες επιστολές έχει στείλει στο Υπουργείο Πολιτισμού? τι έχει κάνει για το αρχαιολογικό μουσείο στην Αντίπαρο? πόσες εκδηλώσεις έχει διοργανώσει η κοινότητα για το Δεσποτικό? τι πληροφοριακό υλικό έχει εκδώσει?
2. Γιατί το υπουργείο αγνοεί επιδεικτικά το Δεσποτικό?
3.Ποιοι είναι οι φίλοι του Δεσποτικού και γιατί εξαφανίστηκαν?
4.Γιατι απουσίαζε η αντιπολίτευση από την εκδήλωση ?ποια η ποιοτική διαφορά τους από την συμπολίτευση ?
Ας μας πει όποιος θέλει, είτε ο παρος πρες είτε ο ανώνυμος, αλλά ας μας πει κάποιος να λάμψει η αλήθεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου ανώνυμε, πιθανόν να έχεις κώλυμα με τα ονόματα, εμένα δεν με ενδιαφέρουν και κανένα δεν πρέπει να ενδιαφέρουν, η ουσία είναι ότι κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί και αυτό στηλιτεύω. Δεν με ενδιαφέρει η εκάστοτε Μανέτα, ο Πρόεδρος, ο Δήμαρχος, είναι θεσμοί και όχι ονόματα, από αυτούς ζητάμε να πράξουν τα αυτονόητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους φίλους του Δεσποτικού, δεν τους γνωρίζω απ' ότι είχα ακούσει, ο καθένας από αυτούς κάτι ήθελε για τον εαυτό του.
Για την αντιπολίτευση, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σνομπάρησαν την συγκέντρωση και δεν πήγαν, ίσως εσύ ξέρεις περισσότερα από μένα και πολύ θα ήθελα να το αναφέρεις. Όσο για την ποιοτική τους διαφορά, τι να σου πω εγώ, οι Αντιπαριώτες επέλεξαν, όπως επέλεξαν, εγώ δεν θα δώσω την δική μου εξήγηση, τουλάχιστον δύο εξ' αυτών παραβρέθηκαν.
Στόχευσή μου δεν είναι η αντιπαράθεση αλλά ο προβληματισμός, αν αυτά που έγραψα δεν σε προβλημάτισαν εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.
Σου βάζω ένα ερώτημα: Μήπως γνωρίζεις αν κάποια εταιρεία πριν 8 ή 9 χρόνια ζήτησε χώρο για την κατασκευή μουσείου και η Κοινοτική αρχή απέρριψε το αίτημά της;
Κατά αρχήν όπως σας είπα και στο πρώτο σχόλιο συμφωνώ με την αγωνία σας άρα δεν σκοπεύω να αντιπαρατεθώ μαζί σας αλλά να βοηθήσω στον προβληματισμό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΒεβαίως έχω πάντα τη λογική τα του καίσαρος τω καίσαρει, δηλαδή τα πρόσωπα που εκλέγονται για να υπηρετήσουν ένα θεσμό έχουν προσωπική ευθύνη όταν τον ευτελίζουν και είναι ευτελισμός του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Αντίπαρο όταν σε αυτή την εκδήλωση για το Δεσποτικό από τους 9 κοινοτικούς συμβούλους παρευρίσκονται οι 2 και το κυριότερο να μην παρευρίσκεται ο ίδιος ο θεσμός η πρόεδρος
Κ.ΜΑΝΕΤΑ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ της Αντιπολίτευσης .κΛΕΒΕΝΤΑΚΗΣ.την Πρόεδρο βεβαίως την βαραίνουν και όλα εκείνα τα ερωτήματα που έθεσα στο σχόλιο μου.
Όσον αφόρα το ερώτημα σας για τη εταιρεία πράγματι μια γιαπωνέζικη ,αν δεν κάνω λάθος ,είχε ενδιαφερθεί και απορριφτεί η πρόταση της όπως επίσης πρέπει να γνωρίζεται ότι είχε απορριφτεί και η πρόταση Αντιπαριωτών για τη ν αξιοποίηση των αποθηκών του γεωργικού συνεταιρισμού (νυν τσιπουράδικο ) για μουσείο.
Δυστυχώς εδώ στη χώρα μας έχουμε ταυτίσει τους θεσμούς με τα πρόσωπα αντί να επιλέγουμε πολιτικές, είναι ένα ελάττωμα που από παλιά μας κατατρώγει. Τέλος πάντων η Αντίπαρος ως νησί, ως κοινωνία, δεν ευτύχησε, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, να διοικηθεί από άτομα ικανά που την θέλησή τους να την κάνουν πράξη, η Αντίπαρος διαχρονικά διοικείται από οικογένειες που όσες πιο πολλές ψήφους έχουν τόσο πιο πολλούς κοινοτικούς συμβούλους βγάζουν. Το θέμα μας όμως δεν είναι εκεί, δεν ξέρω πόσοι θα το διαβάσουν τούτο εδώ ή αυτό που έγραψε ο φίλος μπλόγκερ στο Antiparosblog, ελπίζω όμως να διαδοθεί όσο πιο ευρύτερα γίνεται. ελπίζω να συζητηθεί στους χώρους συναθροίσεων, ελπίζω να φτάσει στ' αυτιά αυτών που διαχειρίζονται τις τύχες μας, να δουν λίγο διαφορετικά τα πράγματα και να βοηθήσουν τα μάλα προς την κατεύθυνση της προόδου, τώρα θα μου πεις "φωνή βοώντος εν τη ερήμω", ίσως, αλλά αν δεν φωνάξουμε δεν πρόκειται τίποτα να γίνει. Γνωρίζω πάρα πολλά από τα συμβαίνοντα γύρω από το Δεσποτικό, δυστυχώς όμως είναι μερικά πράγματα που δεν λέγονται ούτε και γράφονται, αυτά που ξέρω ότι συνέβηκαν ήθελα κάποτε να σταματήσω, αλλά ήμουν μόνος, απελπιστικά μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την υπάρχουσα κατάσταση στην άρχουσα αρχή (συμπολίτευση & αντιπολίτευση) χειρότερα δεν γίνεται...