ΤΟ "ΠΑΡΩΝ"...ΕΙΝΑΙ "ΑΠΩΝ"...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟ

Αγαπητέ θανάση

Διαβάζω κατά καιρούς  τα «φιλοσοφίκ» κείμενα σου, τα οποία επίτρεψέ μου να σου πω ότι έχουν πολύ άσκοπη διαδρομή, δηλαδή θέλεις να πας από Την Πάρο στη Σύρο  και πας μέσω Κρήτης, για να καταλήξεις τελικά στον προορισμό σου.

Άκου λοιπόν και την δική μου εκδοχή για το «παρών» που η παράταξή σου αρέσκεται να ψηφίζει στο δημοτικό συμβούλιο στα περισσότερα θέματα και ειδικότερα στις εργολαβίες καθαριότητας και το οποίο εσύ θέλεις να το εμφανίσεις ως θετική ενέργεια, αισθανόμενος βέβαια τύψεις διότι όλα αυτά τα «παρών» την περασμένη πενταετία εσύ τα ψήφιζες βροντοφωνάζοντας «ναι» στο δημοτικό συμβούλιο, απλά τώρα οι εντολές που λαμβάνεις είναι διαφορετικές.

Λοιπόν Θανάση, στο Δημοτικό Συμβούλιο, εκτός από αυτές τις τέσσερις εκδοχές ψήφου (ναι, όχι, λευκό, αποχή), βλέπουμε να επιλέγεται όλο και συχνότερα το «παρών».

Αλλά αυτή η λεξούλα εκφράζει πράγματι κάποια πολιτική βούληση και μάλιστα με τη σαφήνεια που απαιτείται;

Είναι όντως ψήφος ξεκάθαρη, κατηγορηματική, υπεύθυνη, ή ένας ακίνδυνος μεσοβέζικος τρόπος, ένα κουτοπόνηρο τέχνασμα ώστε ο «παρών» να τα έχει καλά με όλους και κυρίως με τον εαυτό του;

Σίγουρα, κάποιες φορές αυτός που καλείται να ψηφίσει, νιώθει να ασφυκτιά μέσα στο δεδομένο πλαίσιο των εκδοχών ψήφου που έχει στη διάθεσή του. Και πολύ θα ήθελε αντί για μια μονολεκτική απάντηση, να καταθέσει στην κάλπη δοκίμιο ολόκληρο με τις σκέψεις, τους ενδοιασμούς, τους φόβους και τις προσδοκίες του.

Αυτό όμως συμβαίνει κάπου αλλού. Οχι στο δικό μας Δημοτικό Συμβούλιο.

Στο Δημοτικό Συμβούλιο, λοιπόν, το «παρών» σημαίνει «δεν είμαι εδώ, δεν θέλω να είμαι εδώ αυτή τη στιγμή, ας λύσουν οι άλλοι το πρόβλημα».

Στην προκειμένη περίπτωση, ο δημοτικός σύμβουλος δεν αντέχει να πάρει την ευθύνη που του αναλογεί, την οποία ωστόσο μάς κάλεσε να του αναθέσουμε όταν κατέβηκε υποψήφιος.

Εκλεγμένος, ναι, πλην όμως ούτε άποψη θέλει να έχει ούτε βούληση. Προτάσσει έτσι το σώμα του («είμαι παρών») και πνίγει το όποιο πνεύμα του. Πουθενά αλλού το «παρών» δεν δηλώνει τόσο καθαρά την απουσία.

Εγώ αγαπητέ θανάση σε καταλαβαίνω, αλλά πρέπει να σε καταλάβουν και οι φίλοι σου, αυτοί που έχουν ζαλιστεί από την προσπάθεια να σε πετύχουν σε μια σταθερή θέση, γιατί γυρνάς σαν πολιτική «σβούρα», με διαφορετικές θέσεις και απόψεις ανάλογα το καφέ που συχνάζεις  και το ακροατήριο που σε ακούει, άλλα λέμε στο «μελτέμι», άλλα στου «παπλάτσα», άλλα στο «πόρτο» κ.ο.κ

Και αυτά στα γράφω γιατί πράγματι πιστεύω ότι είσαι άνθρωπος που μπορεί να έχει άποψη και όχι να είναι «παρών», για να είσαι πιστός σε μια κομματική γραμμή που όλοι ξέρουμε ότι δεν σε εκπροσωπεί.

Ηλίας κουντρομιχάλης