Ήταν χούντα η… χούντα του Πινοσέτ;

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Η απίστευτη ευκολία με την οποία ο Αλέξης Τσίπρας αναιρεί τις ίδιες τις δηλώσεις του, αποτελεί άλλη μια απόδειξη πως είχε καλούς δασκάλους από το πρόσφατο «σοσιαλιστικό» παρελθόν της Ελλάδας.

Απαντώντας σε ερώτηση του δημοσιογράφου του TRT Θεσσαλίας Α. Γιουρμετάκη (ο οποίος εύστοχα έθεσε το ζήτημα της συστηματικής σύνδεσης της οικονομικής κρίσης με μια επίθεση στο κοινοβουλευτικό σύστημα, περιγράφοντας και τις συνέπειες), ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε περιπαθώς ότι ο ίδιος έχει πράξει κάτι τέτοιο.

Η ερώτηση ήταν συγκεκριμένη: Ήθελα να σταθούμε λίγο σε κάτι το οποίο δεν έχει να κάνει με τα οικονομικά δεδομένα διότι θεωρώ και νομίζω όλοι μας το θεωρούμε ότι οι οικονομικές κρίσεις αργά ή γρήγορα τελειώνουν, περνάνε σε 5, σε 15 χρόνια και σημασία έχουν οι πληγές που αφήνουν πίσω τους.

Μια πληγή που ενδέχεται να αφήσει αυτή η κρίση είναι ο τρόπος με τον οποίο την αντιμετώπισε το πολιτικό μας σύστημα. Στην προσπάθεια που κάνετε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να απαξιώσετε το πολιτικό σύστημα, στο οποίο μετέχει και η Αριστερά βεβαίως, μιλάτε για χούντα η οποία δεν τέλειωσε το ’73 ή αποδέχεστε το σύνθημα όταν ακούγεται, χαρακτηρίζετε χούντα τη σημερινή κυβέρνηση με μεγάλη ευκολία και το ερώτημά μου είναι, δεν φοβάστε μήπως έτσι βοηθάτε, πριμοδοτείτε εκείνους οι οποίοι εξιδανικεύουν περιόδους όπως η δικτατορία του Μεταξά ή η χούντα του Παπαδόπουλου και καλπάζουν στις δημοσκοπήσεις;

Το λέω αυτό γιατί κυρίως οι ψηφοφόροι αυτών των δυνάμεων είναι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν έχουν την εμπειρία. Ακούν ανθρώπους που έχουν εμπιστοσύνη, opinion makers όπως εσείς, όπως ο κ. Καμμένος και ακούν ότι έχουμε χούντα σήμερα, έχουμε ξενόδουλη κυβέρνηση, ότι είχαμε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο στηριζόταν σε μια χούντα η οποία δεν τέλειωσε το ’73, ακούν και κάποιους άλλους να εξιδανικεύουν περιόδους όπως του Μεταξά και το ερώτημα είναι, εάν τελικά αυτό που θα μείνει όταν θα τελειώσει η κρίση, θα είναι μια αμφισβήτηση και των καλών που είχαμε στη μεταπολίτευση, που μπορεί να είχαμε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο λεηλάτησε τον τόπο αλλά από την άλλη μεριά διασφάλισε την ομαλή εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, κατοχύρωσε τις πολιτικές ελευθερίες κλπ.

Και η απάντηση του κ. Τσίπρα:

Κύριε Γιουρμετάκη δεν ξέρω ποιον έχετε υπόψη σας. Εμένα δεν με έχετε ακούσει ποτέ να μιλήσω για χούντα ούτε τα στελέχη μας μιλάνε για χούντα. Βεβαίως έχουμε τοποθετηθεί επανειλημμένως για τη συρρίκνωση της δημοκρατίας, για το τραύμα της δημοκρατίας, για την απαξίωση της δημοκρατίας και των θεσμών του Κοινοβουλίου βασισμένοι σε γεγονότα όμως.

Δεν συγκρίνουμε εμείς μια περίοδο κατάλυσης κάθε ελευθερίας με μια περίοδο κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Δεν το κάνουμε αυτό. Και θα συμφωνήσω μαζί σας ότι είναι επικίνδυνο κανείς να το κάνει. Όμως περιγράφουμε αυτή την περίοδο ως μια ιδιότυπη περίοδο. Και δεν το λέμε μονάχα εμείς. Έχουν αποδεχτεί οι ίδιοι που μας κυβερνάνε ότι έχουμε μια ιδιότυπη άρση κυριαρχίας. Και γιατί το έχουν αποδεχτεί; Διότι παραδέχονται ότι δεν αποφασίζουν αυτοί και δεν φέρνουν αυτοί τα μέτρα προς ψήφιση στην ελληνική Βουλή και με έναν διαρκή εκβιασμό. Άρα λοιπόν να τα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Εμείς δεν μιλάμε για χούντα και αυτό που είναι επικίνδυνο αυτή την ώρα στα πολιτικά πράγματα του τόπου είναι ότι αυτοί που μας κυβερνάνε, προς Θεού είναι εκλεγμένη κυβέρνηση, κάνουν δεύτερες σκέψεις για να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία, να συνεργαστούν με τους νοσταλγούς της χούντας. Αυτό είναι το πρόβλημα στην πολιτική ζωή του τόπου.

Και νομίζω ότι εδώ χρειάζεται πράγματι μια συστράτευση δυνάμεων. Διότι πρέπει να προστατεύσουμε τη δημοκρατία, τη δημοκρατική λειτουργία και τον πυρήνα κυριαρχίας της χώρας. Και επειδή βρισκόμαστε σε δύσκολες εποχές, να σας πω ότι εμείς έχουμε απολύτως πλήρη συνείδηση ότι ο ρόλος μας θα είναι ρόλος σταθεροποιητικός. Είμαστε δύναμη ομαλότητας και στόχο έχουμε να αποτελέσουμε τον κορμό μιας πλατιάς πλειοψηφίας που θα οδηγήσει τη χώρα σε διέξοδο απ’ αυτή την πρωτοφανή κρίση που βιώνει».

Φυσικά, δεν έλεγε την αλήθεια.

Απλώς χρησιμοποίησε κάποιες «περικοκλάδες» για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Κατ’ αρχήν, δεν ισχύει ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλούν για χούντα.

Διότι μιλούν και παραμιλούν.

Σχεδόν καθημερινά, μέσα στο κοινοβούλιο, γίνεται η αναφορά-κλισέ περί «χούντας με κοινοβουλευτικό μανδύα» - και μάλιστα από έναν εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του κ. Τσίπρα.

Και την 21η Απριλίου, βουλευτής του κ. Τσίπρα, σε ανάρτησή του στο facebook, είπε ξεκάθαρα πως «αυτήν την στιγμή στη χώρα έχουμε κοινοβουλευτική χούντα. Απ’ εδώ και πέρα τον Λόγο έχει ο Λαός».

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, πάντα την ημέρα της επετείου της 21ης Απριλίου, επισκεπτόμενος τα ΕΑΣ, δήλωσε:

«Αλλά σήμερα δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε ούτε να είμαστε χαρούμενοι, διότι διαπιστώνουμε ότι μετά από 39 χρόνια αγώνων και αδικαίωτων προσδοκιών του ελληνικού λαού είμαστε μπροστά σε μια ανάπηρη δημοκρατία. 39 χρόνια μετά η δημοκρατία, στον τόπο που γεννήθηκε, δοκιμάζεται».

Και στην ίδια μέρα, στην επίσημη ανακοίνωσή του, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε πως «η δημοκρατία συρρικνώνεται, μέσα σε ένα πλαίσιο όξυνσης της καταστολής και περιστολής των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων».

Επομένως;

Έχουμε ή όχι Δημοκρατία;

Είναι Δημοκρατία η «ανάπηρη δημοκρατία»;

Ή μήπως είναι κάτι άλλο;

Τον περασμένο Ιούνιο, κατά την επίσκεψή του στην Ισπανία, ο κ. Τσίπρας είπε πως στην Ελλάδα «τυπικά υπάρχει δημοκρατία».

Διότι, «η Ελλάδα, η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, σήμερα μετατρέπεται στον τόπο όπου η Δημοκρατία στραγγαλίζεται. Είναι η χώρα όπου το κοινοβούλιο έπαψε να λειτουργεί, διότι οι αποφάσεις λαμβάνονται σε εξωθεσμικούς κύκλους, τις αποφάσεις τις λαμβάνει η τρόικα, που δίνει εντολές στον πρωθυπουργό. Επιχειρείται πείραμα κατάλυσης της Δημοκρατίας.

Τον περασμένο Μάιο, αγορεύοντας στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας είπε:

«Τα τελευταία τρία χρόνια, το μεγαλύτερο θύμα είναι η δημοκρατία. Με τις επιστρατεύσεις, τα νομοσχέδια που δεν γράφονται από τους υπουργούς, δεκάδες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, υποβάθμιση της λειτουργίας της Βουλής, παράκαμψη του Συντάγματος και κράτος έκτακτης ανάγκης».

Και για να μην έχουμε καμιά αμφιβολία, πρόσθεσε:

«Η δημοκρατία δεν απειλείται μόνο από όσους είδαν φως και μπήκαν, από τους μισαλλόδοξους που έλεγαν πως είναι παιδιά των ηττημένων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τώρα λένε ότι είναι τα παιδιά των νικητών του εμφυλίου (σ.σ. λάβετε υπόψη και τα πρόσφατα επεισόδια στον Μελιγαλά), αλλά και από αυτούς που την μετέτρεψαν, με πρόσχημα την έκτακτη ανάγκη, σε δημοκρατία αλά καρτ».

Και επίσης:

«Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που δεν έχουμε κίνδυνο να γυρίσουμε στο αλήστου μνήμης Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, αλλά στο Ελλάς Ελλήνων Επιστρατευμένων».

Και τον περασμένο Ιούλιο, από την Ηγουμενίτσα, ο κ. Τσίπρας μίλησε για «μικρά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα».

Επομένως;

Μιλά ή δεν μιλά για χούντα;

Δηλώνει απερίφραστα ότι η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από τους ναζί, αλλά από τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση;

Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, κατά τη συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Τσίπρας διαστρέβλωσε και τις απόψεις του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης Τάκη Μπαλτάκου.

Και του απέδωσε φράσεις που ουδέποτε είπε.

Με μια πρωτοφανή άνεση, είπε πως τον περασμένο Ιούνιο είχε διαρρεύσει η απειλή του Γραμματέα της κυβέρνησης, του Υπουργικού Συμβουλίου, του κ. Μπαλτάκου, «μη μας πιέζετε, θα συνεργαστούμε με τη Χρυσή Αυγή αν μας πιέσετε».

Ουδέποτε ειπώθηκε, αλλά και ουδέποτε διέρρευσε κάτι σχετιζόμενο με συνεργασία με την Χρυσή Αυγή.

Αυτό που διέρρευσε ήταν πως (αν υπάρξουν πιέσεις) πάμε και σε εκλογές.

Και το επιστέγασμα όλων (που αποδεικνύει ότι ο κ. Τσίπρας παραλληλίζει την λειτουργία της κυβέρνησης με χούντα):

Στην ομιλία του στην ανοιχτή συγκέντρωση στον Λευκό Πύργο την Παρασκευή, 13 Σεπτεμβρίου, μιλώντας για τις ιδιωτικοποιήσεις, είπε:

«Στην Ελλάδα μπήκε πωλητήριο. Αυτή είναι η αλήθεια. Ξεπουλάνε τα πάντα. Ακόμα και το νερό, πηγή ζωής και αγαθό που δικαιούται κάθε άνθρωπος σ' αυτή τη χώρα. Έβαλαν πωλητήριο στην ΕΥΑΘ, εφαρμόζοντας τη συνταγή που πρώτος εφάρμοσε ο δικτάτορας της Χιλής Πινοτσέτ».

Οπότε, φθάνουμε στο καταληκτικό ερώτημα:

Ήταν η χούντα του Πινοσέτ χούντα ή μήπως όχι;