Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2010
Εμείς οι επαγγελματίες ψαράδες Πάρου – Αντιπάρου, κάτοχοι επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών βιντζότρατας, διαμαρτυρόμαστε για την άδικη απόφαση της απαγόρευσης της βιντζότρατας με τον γνωστό τρόπο εργασίας.
Απαγόρευση που έθεσε σε εφαρμογή η πολιτεία με εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης από 1 Ιουνίου 2010 επικαλούμενη την προστασία της βιώσιμης αλιείας. Μια απαγόρευση που απέχει μακράν από την πραγματικότητα περί βιώσιμης αλιείας.
Πριν από μια δεκαετία με την υπόθεση του ναυαγίου του «ΣΑΜΙΝΑ» οι ίδιοι άνθρωποι μας αποκαλούσαν ήρωες. Εμείς ουδέποτε κατατάξαμε τους εαυτούς μας στους ήρωες. Απλά αναδείξαμε αξίες προς τους συνανθρώπους μας και τη νεολαία κρατώντας ψηλά την εικόνα της χώρας μας εντός και εκτός συνόρων. Αξίες που δεν γνωρίζουμε τι γίνεται στις άλλες χώρες αλλά στη χώρα μας την Ελλάδα τείνουν να χαθούν…
Σήμερα, από την Επίτροπό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ηρωίδα του Πολυτεχνείου, και των λανθασμένων χειρισμών των προηγούμενων που ασχολούνταν με το θέμα της αλιείας, μας παίρνουν τα μικρά σκάφη μας από την παράκτιο αλιεία και μας κατατάσσουν δίπλα στα υπερσύγχρονα επιδοτούμενα βαποράκια τις ανεμότρατες χωρίς αυτό να μπορεί να είναι εφικτό.
Εξαφανίζουν με λίγα λόγια μια πολιτισμική και χιλιοτραγουδισμένη κληρονομιά και παράδοση της χώρας μας την τράτα. Εξαφανίζουν το λαϊκό ψάρι τη μαρίδα. Επίσης μας δίνουν την ευκαιρία επίσημα πλέον για τον αφανισμό μας, γιατί όχι και –κυριολεκτικά- τον πνιγμό μας αφού μας πάνε σε μεγάλες αποστάσεις από την ακτή για εργασία με τα σκάφη μας που η ηλικία τους είναι πάνω από 30 ετών.
Ζητάμε την άμεση επαναφορά του εργαλείου με τον γνωστό τρόπο εργασίας από εμάς. Γιατί το μόνο που κατάφεραν είναι να φέρουν σε απόγνωση κάποιες εκατοντάδες οικογένειες και να αφαιρέσουν από τους νησιώτες κατά τους χειμερινούς μήνες από το τραπέζι τους το φθηνό λαϊκό ψάρι την μαρίδα.
Ζητάμε την άμεση υλοποίηση των υποσχέσεων που έχουν ανακοινωθεί και έχουν υπογραφεί περί καταβολής οικονομικών ενισχύσεων του απολεσθέντος εισοδήματός μας για να μπορέσουμε να ζήσουμε με τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια στα νησιά μας χωρίς να περνάει από τη σκέψη μας ότι είμαστε τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Τέλος είμαστε ανοιχτοί σε διάλογο με οποιονδήποτε δεν συμφωνεί με τα αναγραφόμενα.
Απαγόρευση που έθεσε σε εφαρμογή η πολιτεία με εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης από 1 Ιουνίου 2010 επικαλούμενη την προστασία της βιώσιμης αλιείας. Μια απαγόρευση που απέχει μακράν από την πραγματικότητα περί βιώσιμης αλιείας.
Πριν από μια δεκαετία με την υπόθεση του ναυαγίου του «ΣΑΜΙΝΑ» οι ίδιοι άνθρωποι μας αποκαλούσαν ήρωες. Εμείς ουδέποτε κατατάξαμε τους εαυτούς μας στους ήρωες. Απλά αναδείξαμε αξίες προς τους συνανθρώπους μας και τη νεολαία κρατώντας ψηλά την εικόνα της χώρας μας εντός και εκτός συνόρων. Αξίες που δεν γνωρίζουμε τι γίνεται στις άλλες χώρες αλλά στη χώρα μας την Ελλάδα τείνουν να χαθούν…
Σήμερα, από την Επίτροπό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ηρωίδα του Πολυτεχνείου, και των λανθασμένων χειρισμών των προηγούμενων που ασχολούνταν με το θέμα της αλιείας, μας παίρνουν τα μικρά σκάφη μας από την παράκτιο αλιεία και μας κατατάσσουν δίπλα στα υπερσύγχρονα επιδοτούμενα βαποράκια τις ανεμότρατες χωρίς αυτό να μπορεί να είναι εφικτό.
Εξαφανίζουν με λίγα λόγια μια πολιτισμική και χιλιοτραγουδισμένη κληρονομιά και παράδοση της χώρας μας την τράτα. Εξαφανίζουν το λαϊκό ψάρι τη μαρίδα. Επίσης μας δίνουν την ευκαιρία επίσημα πλέον για τον αφανισμό μας, γιατί όχι και –κυριολεκτικά- τον πνιγμό μας αφού μας πάνε σε μεγάλες αποστάσεις από την ακτή για εργασία με τα σκάφη μας που η ηλικία τους είναι πάνω από 30 ετών.
Ζητάμε την άμεση επαναφορά του εργαλείου με τον γνωστό τρόπο εργασίας από εμάς. Γιατί το μόνο που κατάφεραν είναι να φέρουν σε απόγνωση κάποιες εκατοντάδες οικογένειες και να αφαιρέσουν από τους νησιώτες κατά τους χειμερινούς μήνες από το τραπέζι τους το φθηνό λαϊκό ψάρι την μαρίδα.
Ζητάμε την άμεση υλοποίηση των υποσχέσεων που έχουν ανακοινωθεί και έχουν υπογραφεί περί καταβολής οικονομικών ενισχύσεων του απολεσθέντος εισοδήματός μας για να μπορέσουμε να ζήσουμε με τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια στα νησιά μας χωρίς να περνάει από τη σκέψη μας ότι είμαστε τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Τέλος είμαστε ανοιχτοί σε διάλογο με οποιονδήποτε δεν συμφωνεί με τα αναγραφόμενα.
Τι να μανουμε ρε καπεταναιοι.Αυτη ειναι η γενια του παλυτεχνειου.Δεν ξερει η κυρια Δαμανακη τι
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι καν το πετσαλι.