Αυταπάτες

Του Σπύρου Γκουτζάνη

Καθώς η κυβέρνηση ξύνει τον πάτο του χρηματοδοτικού βαρελιού δεσμεύοντας τα ταμειακά διαθέσιμα και τα αποθεματικά οργανισμών και ταμείων αναδεικνύεται το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει και οι λάθος υπολογισμοί στους οποίους βάσισε εξ αρχής την στρατηγική της.

Αρχικά η κυβέρνηση θεωρούσε ότι τα ορθολογικά της επιχειρήματα θα έπειθαν του ευρωπαίους εταίρους: ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει και ότι διαθέτει νωπή λαική εντολή για να το αλλάξει και ότι μπροστά σε αυτά τα δύο ο Σόιμπλε θα έκανε πίσω. Εάν αληθεύουν οι πληροφορίες πίστευε ότι με την ανάληψη της εξουσίας από ένα κόμμα της Αριστεράς θα άλλαζαν οι ισορροπίες στην Ευρωπαική Ένωση και θα φύσαγαν άλλοι αέρηδες πιο ευνοικοί σε όλη την γηραία ήπειρο. Και αυτή η προσδοκία διαψεύστηκε, οι φιλικές φωνές συμπαράστασης δεν λείπουν αλλά πόρω απέχουν από το να συνιστούν ένα ρεύμα υπέρ της αλλαγής της πολιτικής λιτότητας και της μεταστροφής της ευρωπαικής οικονομίας σε αναπτυξιακές ή φιλολαικές κατευθύνσεις. Επιβεβαίωση ότι οι ελπίδες αποδείχνηκαν φρούδες είναι η στασιμότητα στις διαπραγματεύσεις. 

Περισσότερα εδώ