Έγκλημα χωρίς τιμωρία και η δυσφήμηση της χώρας

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Τελικά όλα τα βρίσκουμε μπροστά μας, ξανά και ξανά.

Σηκώθηκε η Ελλάδα στο ποδάρι με την τελευταία – και προφανώς όχι έσχατη, αν κρίνουμε από προηγούμενες ανάλογες δηλώσεις - συνέντευξη του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, με την οποία για άλλη μια φορά επιδόθηκε σε εκστρατεία...

δυσφήμησης της χώρας.

Αν εξαιρέσουμε τα κόμματα του κ. Καμμένου και του κ. Μιχαλολιάκου που δεν έκριναν πως πρέπει να στηλιτεύσουν την συγκεκριμένη αντιπατριωτική πρακτική, αποφεύγοντας οποιαδήποτε κριτική, όλοι, σε επίπεδο κομμάτων και λαού, εκδήλωσαν τον αποτροπιασμό τους.

Φαίνεται, όμως, πως είναι πολύ αργά.

Το αρχαίο ρητό «τα εν οίκω μην εν δήμω», έχει εγκαταλειφθεί στη χώρα του παραλόγου και έχει (και αυτό) παραδοθεί βορά στο τέρας των μικροκομματικών επιδιώξεων.

Δεν είναι η πρώτη φορά που στηλιτεύεται αυτή η αχαρακτήριστη συμπεριφορά.

Τρία χρόνια τώρα αυτό λέμε. Και τρία χρόνια τώρα παρακολουθούμε το ίδιο θρίλερ του διεθνούς διασυρμού της χώρας.

Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;

Μα επειδή ουδείς ποτέ τιμωρήθηκε γι’ αυτήν την αντιπατριωτική συμπεριφορά.

Και όταν δεν υπάρχει κολασμός, το αδίκημα, το έγκλημα, επαναλαμβάνεται.

Όπως ακριβώς οι διεφθαρμένοι συνεχίζουν τα ανοσιουργήματά τους όσο δεν πέφτει βαρύς πάνω τους ο πέλεκυς της τιμωρίας, έτσι και οι κατ’ επάγγελμα δυσφημιστές της χώρας συνεχίζουν το κατεδαφιστικό έργο τους.

Το έκαναν οι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, το κάνει και ο κ. Τσίπρας, που τελικά αναδεικνύεται σε μεγάλο θαυμαστή-μιμητή του Παπανδρέου.

Και αφού εκείνοι δεν τιμωρήθηκαν, γιατί να τιμωρηθεί και αυτός;

Οι πρώτοι με τις δηλώσεις τους οδήγησαν την Ελλάδα εκτός αγορών και στο μνημόνιο, ο μιμητής τους θέλει να την οδηγήσει εκτός ευρώ και στην άτακτη χρεοκοπία.

Χωρίς να τιμωρηθεί κανείς!

Επομένως, δεν αντιλαμβάνομαι τις εκ των υστέρων οιμωγές και καταγγελίες.

Όταν κάτι δεν αντιμετωπίζεται εν τη γενέσει του, δημιουργείται εθισμός – το ίδιο έγινε με τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, την επιδειξιομανία και, τελευταία, την εκτόξευση ύβρεων μέσα στη Βουλή, που ελέω νταήδων διαφόρων πολιτικών (λέμε τώρα) προελεύσεων, έχει μεταβληθεί σε χαμαιτυπείο.

Δεν αντιλαμβάνομαι επίσης γιατί κάτι πρέπει να μας ενοχλεί περισσότερο όταν συμβαίνει σε μια κρίσιμη στιγμή (όπως συνέβη με την τελευταία συνέντευξη του κ. Τσίπρα στην γερμανική εφημερίδα Die Zeit) και όχι όταν συμβαίνει σε ανύποπτο χρόνο – φαινομενικά, βεβαίως, διότι στην πολιτική και στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχει ανύποπτος χρόνος.

Είναι βέβαιο ότι οι δανειστές μας δεν περίμεναν τις τελευταίες δηλώσεις Τσίπρα, σύμφωνα με τις οποίες «η κυβέρνηση κρέμεται από μία κλωστή και δεν θα αντέξει» (επομένως μην επενδύετε σε μελλοντικές συνεργασίες), «η κυβέρνηση στηρίζεται σε ισχνή και εύθραυστη πλειοψηφία» (επομένως μην υπολογίζετε να μακροημερεύσει), «ο χρόνος της κυβέρνησης που αποφάσισε τις αποκρατικοποιήσεις τελειώνει» και επομένως – αυτό το είπε κατευθείαν ο ίδιος – «κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα δαπανήσει τα χρήματά του» (οπότε μην έλθετε να επενδύσετε στην Ελλάδα).

Ήδη από τις 26 τουλάχιστον Οκτωβρίου, η εκστρατεία δυσφήμησης γίνεται συστηματικά.

Στο Παρίσι όπου βρέθηκε για τη σύνοδο των ευρωπαϊκών κομμάτων της Αριστεράς, ο κ. Τσίπρας δήλωσε πως «το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα έχει απαξιωθεί ηθικά και πολιτικά, έχει οδηγήσει τον ελληνικό λαό στην καταστροφή, για να σώσει ορισμένους λίγους και αρεστούς. Μια κατάσταση που εγκυμονεί κινδύνους, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλη την Ευρώπη»!

(Ουσιαστικά τους είπε πως η Ευρώπη απειλείται από το ελληνικό πολιτικό σύστημα και επομένως δεν μπορούν να περιμένουν μεταρρυθμίσεις από αυτό το σύστημα).

Την επομένη, 27 Οκτωβρίου, έδωσε συνέντευξη Τύπου στο Παρίσι και εκεί τα πράγματα χειροτέρεψαν. Δήλωσε:

«Όλα αυτά τα χρόνια (σ.σ. και επομένως και τώρα) κυβερνούσε τη χώρα και την οδήγησε στην κρίση η μαφία της οικονομικής, επιχειρηματικής και μιντιακής ολιγαρχίας, σε συνεργασία με το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα. Μια οικονομική, επιχειρηματική και μιντιακή ολιγαρχία που προστατεύεται από τους χρεοκοπημένους πολιτικούς, προκειμένου να μην πληρώσουν φόρους».

(Τους είπε δηλαδή πως η χώρα μας είναι παραδομένη σε μια μαφία, ότι δεν πρόκειται ποτέ να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή και επομένως τους προειδοποίησε πως όταν τους ζητούμε δανεικά, πρέπει να έχουν στο νου τους ότι τα λεφτά τους θα πάνε σε μια μαφία).

Την ίδια μέρα, 27 Οκτωβρίου, ο κ. Τσίπρας μίλησε στο Ρόιτερ’ς και είπε: «Η Ελλάδα είναι ήδη μια χρεοκοπημένη χώρα. Οι ελληνικές τράπεζες είναι ζόμπι. Στην Ελλάδα την πραγματική εξουσία έχει μια χρεοκοπημένη τραπεζοκρατία, σε συνεργασία με ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ που τη στηρίζουν».

(Οπότε, μην μπείτε στα έξοδα να χρηματοδοτήσετε τους διεφθαρμένους. Και βέβαια, μην διανοηθείτε να ανακεφαλαιοποιήσετε τα τραπεζικά ζόμπι).

Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι στο θέμα.

Αλλά προφανώς τέτοιες «ευαισθησίες» θεωρούνται υπερβολικές – μέχρι την ώρα που είναι πια πολύ αργά και η ζημιά έχει γίνει…