H ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ

Ο Καθεδρικός Ναός της Notre-Dame de Paris, είναι το αριστούργημα της γοτθικής αρχιτεκτονικής και  το πιο γνωστό επισκέψιμο μνημείο στη Γαλλία. 
Βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο του Παρισιού, στο Iλ ντε λα Σιτέ, κοντά στο καρτιέ Λατέν. 
Η κατασκευή του ξεκίνησε τον 13ο αιώνα και έληξε τον 15^ο αιώνα. 
Πρόκειται για έναν μεγαλοπρεπή ναό που εγκαθίδρυσε το  1163 ο πάπας Αλέξανδρος Γ’. 
Για την ολοκλήρωση των εργασιών, χρειάστηκαν περίπου 170 χρόνια, ενώ κατά τη Γαλλική Επανάσταση καταστράφηκε ολοσχερώς και ανακαινίστηκε κατά την περίοδο 1841-1864 από τον  αρχιτέκτονα Βιολλέ-Λε-Ντυκ. 
Το αποτέλεσμα ήταν  ένα επιβλητικό κτίριο, μήκους 128 μέτρων, με δύο ψηλούς πύργους, η χωρητικότητα του οποίου φθάνει  τα 9.000 άτομα. Οι πολυάριθμοι επισκέπτες- 14.000.000 περίπου κάθε χρόνο-που το θαυμάζουν από κοντά, γοητεύονται από την Πύλη του ναού με το μεγάλο Ρόδακα, από τα εξαιρετικά γλυπτά που τον κοσμούν αλλά και από τα εντυπωσιακά  βιτρό-παράθυρα, τις ροζέτες, τους πύργους και το βέλος. 
Εκτός από το περίφημο κωδωνοστάσιο, που προστέθηκε τον 19ο αιώνα, εντύπωση προκαλούν οι «τερατόμορφες» υδρορροές που είναι τοποθετημένες στα γλυπτά πάνω από τα τύμπανα των θυρών και στις μεγάλες αντηρίδες στην πίσω πλευρά. Μπορούν επίσης οι επισκέπτες,  να ανακαλύψουν τον θησαυρό της Notre-Dame και να δοκιμάσουν την ανάβαση των Πύργων για να απολαύσουν την πανοραμική θέα του Παρισιού. Η διασημότητα του ναού οφείλεται σίγουρα σε δύο λόγους: στη μυστηριακή επιρροή που ασκεί στους επισκέπτες, γεμίζοντάς τους με ένα απροσδιόριστο δέος αλλά και στο ομώνυμο έργο του Βίκτωρ Ουγκώ. 
Ο κλασσικός συγγραφέας για να γράψει το 1831 το μυθιστόρημα "Παναγία των Παρισίων" συγκέντρωσε στοιχεία και λεπτομέρειες, γραφικά ανέκδοτα και πρόσωπα από το Παρίσι του 15ου αιώνα όπως ο Κουασιμόδος, ο κωδωνοκρούστης καλοσυνάτος και ερωτευμένος, βασιλιάς των άσημων και των άσχημων, η Εσμεράλδα - ή όμορφη και νέα τσιγγάνα που ποθεί ο αρχιδιάκονος και ο Φοίβος - ο νεαρός στρατιώτης που αγαπά την Εσμεράλδα. Πάνω από την ιστορία και τα πρόσωπα, δεσπόζει  η προσωποποιημένη Παναγία των Παρισίων, σύμβολο του μεσαίωνα και του Παρισινού Λαού.

Εξάλλου, τον 19^ο αιώνα ο Φλωμπέρ στο μυθιστόρημά του- Αισθηματική  Αγωγή- περιγράφοντας την καθημερινή ζωή στην Ιλ ντε λα Σιτέ στο καρτιέ Λατέν γράφει: Ο νεαρός που κρατούσε ένα χαρτοφύλακα κάτω από το μπράτσο του περιεργαζόταν τα  καμπαναριά, κτίρια που δενήξερε καν το όνομάτους· ύστερα, μ’ ένα τελευταίο βλέμμα αγκάλιασε το νησάκι του Σαιν-Λουί, τη Σιτέ, την Παναγία των Παρισίων. Και κατόπι, καθώς το Παρίσι εμφανιζόταν, αναστέναξε βαθιά. 
Στα περίγυρα της Παναγίας μας λέει, άνθρωποι κατέφθαναν λαχανιασμένοι· βαρέλια, καραβόσκοινα και καλάθια με σκουτιά έφραζαν την κυκλοφορία· οι ναύτες δεν απαντούσαν σε κανέναν· σπρωξίματα.  Μια πραγματική συναυλία ξέφρενων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων της εποχής:Τα δέματα ανέβαιναν με δυο τροχαλίες, ο θόρυβος πνιγόταν μέσα στο βόμβο του ατμού που ξέφευγε από πλάκες λαμαρίνας και τύλιγε τα πάντα μ’ ένα ασπριδερό σύννεφο, ενώ το καμπανάκι μπροστά χτυπούσε ασταμάτητα.

Το 2013, η Παναγία των Παρισίων γιόρτασε  την 850 η επέτειό της. Με την ευκαιρία αυτής της ημέρας, οργανώθηκαν πολλές εκδηλώσεις και ο Καθεδρικός της πόλης ανανέωσε το κωδωνοστάσιό του με την άφιξη οκτώ νέων κουδουνιών και ενός νέου κηφήνα.

Επίσης είναι στη Notre-Dame που τραγουδίστηκε το Te Deum στο τέλος του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.
- Εκεί, ο Πάπας Jean-paul II έκανε επίσκεψη  επισκέφτηκε δύο φορές: το 1980 και το 1997 για τις Παγκόσμιες Ημέρες της Νεότητας.  Πιο πρόσφατα, το 2005, δεκάδες χιλιάδες πιστοί και άνθρωποι καλής θέλησης συγκεντρώθηκαν για να προσευχηθούν όταν πέθανε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β και περίμεναν τον διορισμό του νέου επικεφαλής της Εκκλησίας, τον Πάπα Βενέδικτο XVI.
Σήμερα, μετά από την καταστροφική πυρκαγιά που ξέσπασε τη Δευτέρα 15 Απριλίου, λίγο πριν τις 7.00 μ.μ το απόγευμα,  το τόξο 93 μέτρων έπεσε και η δομή του κτιρίου, συμπεριλαμβανομένων των δύο πύργων, δεν μπόρεσαν να σωθούν.. Εξαφανίστηκε  δυστυχώς για πάντα ένα μεγάλο μέρος από τον καθεδρικό ναό, σύμβολο πίστης, προστάτιδα όλων των κατοίκων της πρωτεύουσας.
Aπό το  πλαίσιο, το οποίο χρονολογείται από τον 19ο αιώνα από τη μία πλευρά και τον 13ο από την άλλη, δεν έμεινε τίποτα", δήλωσε ο André Finot, υπεύθυνος επικοινωνίας του καθεδρικού ναού. Η φωτιά δεν έφτασε ποτέ κάτω από την οροφή για να κάψει οτιδήποτε.

Της Δρ Ευτυχίας Νικολακοπούλου

Τ. Σχολικής Συμβούλου Γαλλικής Νοτίου Αιγαίου

Υποψήφιας Δημοτικής Συμβούλου Ερμούπολης-Σύρου

---