Άφησαν τη Βενεζουέλα και έπιασαν τον Ισημερινό!

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Και μέσα στη γενική σύγχυση (αξιολογήσεις, φορολογήσεις, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις), η κυβέρνηση αποφάσισε πως το μέλλον της χώρας παραμένει στη... Λατινική Αμερική!

Η Βενεζουέλα έχει βέβαια εγκαταλειφθεί τελευταίως λόγω των γνωστών σεξουαλικών παρενοχλήσεων, αλλά βρήκαν αμέσως το... υποκατάστατο: Τον Ισημερινό και τη «Συμμαχία του Ατλαντικού», στην οποία μετέχουν καμιά δεκαριά αριστερές λατινοαμερικάνικες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Βενεζουέλα, βεβαίως βεβαίως.

Εν ριπή οφθαλμού πέρασαν από τη Βενεζουέλα στον Ισημερινό και από τον Τσάβες και τον Μαδούρο στον Κορέα!

Έτσι, ο υπουργός Εργασίας κ. Κατρούγκαλος βρέθηκε στις 27 Ιουνίου στον Ισημερινό και αμέσως μετά πήγε κατευθείαν στη Χιλή, όπου πραγματοποιήθηκε η υπουργική σύνοδος της «Συμμαχίας του Ατλαντικού».

Ως γνωστόν, στην περιοχή έχουμε την ALBA ή «Μπολιβαριανή Συμμαχία για τους Λαούς της Αμερικής μας», την οποία είχαν συστήσει το 2004 ο Τσάβες και ο Κάστρο και την UNASUR, που ιδρύθηκε το 2008 και είναι γνωστή ως Ένωση Νοτιοαμερικανικών Κρατών.

Σημειώστε ότι μέλη της ALBA είναι οι Βενεζουέλα, Κούβα, Βολιβία, Νικαράγουα, Ισημερινός, Αντίγκουα και Μπαρμπάντος, Δομηνικός και τα νησιά Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες.

Και τα μέλη της UNASUR είναι οι Αργεντική, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Ισημερινός, Γουϊάνα, Παραγουάη, Περού, Σουρινάμ, Ουρουγουάη και Βενεζουέλα.

Όπως πληροφορηθήκαμε, αυτή ήταν η πρώτη φορά που Έλληνας υπουργός επισκέπτεται τον Ισημερινό (τέτοια μεγαλεία!) και ότι στο πλαίσιο της επίσκεψης, ο κ. Κατρούγκαλος συναντήθηκε με τον υπουργό Συντονισμού του Ισημερινού Ριβέρα Γιάνεζ και συμμετείχε σε ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Κοινωνικής Πολιτικής!

Κατά τη συνάντηση, μαθαίνουμε, έγινε ευρεία ανταλλαγή απόψεων γύρω από τα θέματα αυτά και τις εκατέρωθεν εμπειρίες σχετικά με την προώθηση πολιτικών, με σκοπό τη δίκαιη ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημιουργία θεσμών άμεσης δημοκρατίας.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, ο Ισημερινός, την τελευταία δεκαετία, «επιχειρεί με επιτυχία ένα σημαντικό εγχείρημα εφαρμογής εναλλακτικών πολιτικών που αμφισβητούν το νεοφιλελεύθερο παράδειγμα»!

«Εφαρμόζει, μάλιστα, ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο πρόγραμμα κοινωνικής οικονομίας και έχει θεσπίσει ένα καινοτόμο Σύνταγμα με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες», προστίθεται στην ανακοίνωση.

Δεν μας έφταναν δηλαδή όλοι οι άλλοι, τώρα παίρνουμε μαθήματα Δημοκρατίας και κοινωνικής πολιτικής και από τον Ισημερινό του Κορέα!

Και μάλιστα, λαμβάνουμε μαθήματα «αμεσοδημοκρατίας» (δηλαδή δικτατορίας με μανδύα δημοκρατίας) – ενώ στην πραγματικότητα τα μόνα μαθήματα που ο ΣΥΡΙΖΑ (και προσωπικώς ο κ. Τσίπρας) λαμβάνει από τέτοιες χώρες και τέτοιους ηγέτες είναι τα κόλπα που χρησιμοποιούν για να παραμένουν επ’ αόριστον στην εξουσία.

Μιλάμε για τον Ισημερινό όπου πέρσι τέτοιον καιρό ξεκίνησαν μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, με συνθήματα κατά της υπερφορολόγησης και του κυβερνητικού αυταρχισμού.

Στην εξουσία από το 2006, ο Ραφαέλ Κορέα υποστηρίζει πως οι αλλαγές στη φορολογία αφορούν μόνο τους πολύ πλούσιους πολίτες και καταγγέλλει τους πολιτικούς του αντιπάλους ότι επιδιώκουν την ανατροπή της κυβέρνησής του. (Τάλε κουάλε με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δηλαδή).

Μάλιστα, τον Σεπτέμβριο του 2010, όταν είχαν και τότε ξεσπάσει διαδηλώσεις και ταραχές, ο Κορέα είχε καταγγείλει απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του και ο Τσάβες είχε τότε καλέσει τους λαούς

της Alba, του αντιφιλελεύθερου, λατινοαμερικάνικου μπλοκ, και της Unasur, της Ένωσης των νοτιοαμερικανικών κρατών, να τον υπερασπιστούν.

«Προσπαθούν να ανατρέψουν τον πρόεδρο Κορέα. Γρηγορείτε λαοί της μπολιβαριανής Συμμαχίας! Γρηγορείτε λαοί της Unasur! Ζήτω ο Κορέα!», έγραψε ο Τσάβες στο Twitter.

Μάλιστα!

Στην πραγματικότητα, ο Κορέα έπραξε τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που υποσχέθηκε πριν από 9,5 χρόνια, προκειμένου να αναρριχηθεί στην εξουσία. (Κι’ αυτό μάλλον κάτι σας θυμίζει...)

Αναλαμβάνοντας για πρώτη φορά την εξουσία, ο Κορέα σήμανε προσκλητήριο για να ανοίξει ο δρόμος για το «νέο σοσιαλισμό του 21ου αιώνα», διακηρύσσοντας ότι ο Ισημερινός οφείλει να τερματίσει «το διεστραμμένο σύστημα που έχει καταστρέψει την δημοκρατία μας, την οικονομία μας, την κοινωνία μας». (Ναι, ναι, τα ίδια ακριβώς ακούμε κι’ εμείς)!

Έκτοτε, παραμένει γαντζωμένος σ’ αυτήν χρησιμοποιώντας κάθε μέσο (και... αμεσοδημοκρατικό), έχοντας εξασφαλίσει για τον εαυτό του τον τίτλο του «καουντίγιο», που στη Λατινική Αμερική χρησιμοποιούν υποτιμητικά και υποδηλωτικά του δικτάτορα.

Το 2014, ο Κορέα προκάλεσε συνταγματική αλλαγή που του επιτρέπει να διεκδικεί ξανά και ξανά την προεδρία επ’ αόριστον, ώστε να επιδιώξει την επανεκλογή του και στις προεδρικές εκλογές του 2017! Τα ίδια, ως γνωστόν, είχε κάνει και ο Τσάβες (του οποίου επίσης ο Κορέα είναι ένα από τα... ορφανά), όταν το 2009, με δημοψήφισμα, καταργήθηκαν οι προεδρικές θητείες – και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι θα ήταν ακόμη στο πόστο του αν, το 2013, δεν τον καλούσε κοντά του ο Κύριος.

Και βάφτισε την κίνησή του... «μεταρρύθμιση!».

Όπως είπε, «πρέπει να συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις των θεσμικών μας οργάνων για τη νέα πραγματικότητα ώστε (ο Ισημερινός) να μην επανέλθει στην κυριαρχία της ελίτ» (αυτό σίγουρα κάτι σας θυμίζει)!

Ο Κορέα ορκίστηκε για δεύτερη θητεία τον Μάιο του 2013, με την υπόσχεση ότι... θα συνεχίσει το προοδευτικό του πρόγραμμα της «επανάστασης των πολιτών» (κι’ αυτό κάτι πρέπει να σας θυμίζει!)

Τότε, είχε δηλώσει πως δεν σκόπευε να αλλάξει το Σύνταγμα, ώστε να θέσει υποψηφιότητα για τρίτη φορά – αλλά στο μεταξύ άλλαξε γνώμη.

Σημειώστε πως κατά την προεκλογική περίοδο του 2013, τον Δεκέμβριο του 2012, ο Κορέα είχε υποσχεθεί αύξηση του κατώτερου μισθού στον ιδιωτικό τομέα κατά 9%! (ε, τώρα μην μου πείτε ότι ούτε αυτό σας θυμίζει κάτι)!

Το 2011, ο Ισημερινός στάθηκε στο πλευρό της Βολιβίας του Έβο Μοράλες (πρώην καλλιεργητή κόκας) για την αποποινικοποίηση της χρήσης φύλλων κόκας - κάπως έτσι εξηγούνται όλα με την ALBA, την UNASUR και τους συμμάχους τους.

Ωστόσο, έχει αρκετές φορές έλθει σε σύγκρουση με «αδελφές» χώρες όπως η Κολομβία και η Βραζιλία – αλλά και με την Κίνα και με τον ΟΠΕΚ.

Τον Απρίλιο του 2007, ο Κορέα ανακοίνωσε την απέλαση του διευθυντή της Παγκόσμιας Τράπεζας στον Ισημερινό.

«Θα απελάσουμε από τη χώρα τον αντιπρόσωπο της Παγκόσμιας Τράπεζας επειδή δεν θα δεχτούμε εκβιασμό από κανένα», δήλωσε στη διάρκεια μακροσκελούς ομιλίας του μετά τη μεγάλη νίκη του στο δημοψήφισμα για τη δημιουργία μιας συντακτικής συνέλευσης. «Η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισμάτικό Ταμείο και η Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης είναι αυτοί που προκάλεσαν, με τη συμφωνία της Ουάσινγκτον, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη διάλυση του κράτους». (Κι’ αυτό κάτι μας θυμίζει!)

Τον Φεβρουάριο του 2013, μετά τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές, την οποία είχε αφιερώσει στον ασθενή Τσάβες, ο Ραφαέλ Κορέα δήλωσε ότι δεν σχεδιάζει να προχωρήσει σε σαρωτικές μεταρρυθμίσεις αλλά ελπίζει ότι θα προσελκύσει επενδυτές στη χώρα.

«Όλα έχουν γίνει και δεν θα υπάρξουν άλλες μεγάλες αλλαγές. Δεν θα γίνει μεταρρύθμιση ούτε στο φορολογικό σύστημα. Ήταν χάλια και έχει βελτιωθεί πάρα πολύ», είπε ο Κορέα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο πρακτορείο Ρόιτερς. «Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι σαφείς και τώρα ελπίζουμε ότι οι επενδυτές θα συνεχίσουν να έρχονται», πρόσθεσε. (Κι’ αυτό κάποιον μας θυμίζει, έ;)

Και προσέξτε τώρα και το καταπληκτικότερο όλων: Στο πρόγραμμά του ο Κορέα υποσχόταν ένα νέο νόμο που θα ρυθμίζει τη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης, καθώς βρισκόταν κι’ αυτός σε αντιπαράθεση με τα μέσα ενημέρωσης της αντιπολίτευσης! (Μιλάμε για πιστό αντίγραφο!)

Και όλα αυτά, ενώ ο Ισημερινός βρέθηκε εκτός των αγορών δανεισμού μετά την αθέτηση πληρωμών που είχε κηρύξει το 2008 για χρεόγραφα συνολικής αξίας 3,2 δις δολαρίων και υιοθέτησε το δολάριο μετά την οικονομική κρίση του 1999.

Όλα αυτά αποτέλεσαν πρότυπο για τους κ.κ. Τσίπρα και Καμμένο, με τον τελευταίο να δηλώνει τον Μάιο του 2014 ότι πρέπει να ζητήσουμε «ελεγκτή διεθνώς αναγνωρισμένο, όπως έκανε ο Ισημερινός του Ραφαέλ Κορέα. Θα γίνει μια επιτροπή οικονομικού ελέγχου και θα υπολογίσει-γιατί δεν θα υπολογίσουμε μόνοι μας και αυθαιρέτως-το ποιο είναι το πραγματικό χρέος της χώρας το οποίο από τη στιγμή που θα υπάρξει, θα το αναγνωρίσουμε και θα το πληρώσουμε, όποτε μπορούμε».

Γι’ αυτό και στις 2 Ιουλίου 2015, παραμονές του καταστροφικού δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, ένδεκα αρχηγοί κρατών της «Μπολιβαριανής Συμμαχίας για τους λαούς της Αμερικής μας - Συνθήκης για το Εμπόριο των Λαών (ALBA-TCP)» εξέφρασαν «τη στήριξη και την αλληλεγγύη τους στον ελληνικό λαό και την κυβέρνηση», στέλνοντας «ενθάρρυνση προς το γενναίο ελληνικό λαό και την κυβέρνηση, με την πεποίθηση ότι ο ιστορικός αγώνας που εκτυλίσσεται είναι ένας αγώνας για την σωτηρία όλης της ανθρωπότητας, για τη ζωή, την ελευθερία και την αυτοδιάθεση όλων των λαών».

Μας έγραφαν συγκεκριμένα οι της ALBA: «Η Μπολιβαριανή Συμμαχία για τους Λαούς της Αμερικής μας - Συνθήκη για το Εμπόριο των Λαών (ALBA-TCP) εκφράζει την πιο ισχυρή στήριξη και την αλληλεγγύη της προς τον ελληνικό λαό και την κυβέρνηση, ενάντια στην αδηφάγο πολιορκία του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού καπιταλισμού και τους Ευρωπαίους εκπροσώπους του, οι οποίοι με ασύμμετρη και αδίστακτη φιλοδοξία επιδιώκουν να κάμψουν την επιλογή αυτής της χώρας για μια αξιοπρεπή και δίκαιη ζωή, το επίκεντρο της οποίας είναι η προστασία της πραγματικής δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι τα προσβλητικά προνόμια και οι καταστροφικές συνέπειες του νεοφιλελεύθερου διεθνούς κεφαλαίου. Οι λαοί και οι κυβερνήσεις της ALBA-TCP, πεπεισμένοι από τον Κομαντάντε Ούγκο Τσάβες ότι η Ιστορία μας καλεί όλους για ενότητα και αγώνα, στέλνουμε ένα μήνυμα ενθάρρυνσης προς το γενναίο ελληνικό λαό και τη κυβέρνηση, με την πεποίθηση ότι ο ιστορικός αγώνας που εκτυλίσσεται είναι ένας αγώνας για την σωτηρία όλης της ανθρωπότητας, για τη ζωή, την ελευθερία και την αυτοδιάθεση όλων των λαών».

Τέτοια πράγματα!

Σημειώστε ότι μετά την επέλαση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όταν δημιουργήθηκε από την τότε πρόεδρο της Βουλής κ. Κωνσταντοπούλου η περίφημη «Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος», αιχμή του δόρατος υπήρξε ο Βέλγος οικονομολόγος και «επιστημονικός συντονιστής των ερευνών», Ερίκ Τουσέν, πρώην μέλος της επιτροπής εξέτασης του χρέους του Ισημερινού (ξεκίνησε το 2007). «Η άσκηση αυτή οδήγησε στην αναστολή αποπληρωμής του παράνομου μέρους του χρέους, και αυτό χωρίς ο Ισημερινός να δεχτεί αντίποινα από τους πιστωτές του», είχε πει ο κ. Τουσέν, τότε που καλλιεργούνταν φρούδες ελπίδες.

Τώρα, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δια του κ. Κατρούγκαλου, προσπαθούν ξανά να μας πείσουν πως θα την βρούμε την άκρη μέσω... Λατινικής Αμερικής και των γνωστών «εναλλακτικών» της δρόμων!