«150+3 με αυταπάτες»

Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι τα καταστροφικά αποτελέσματα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν οφείλονται ούτε στη βουλιμία κατάληψης της εξουσίας με μοχλό το ψέμα, αλλά ούτε και στην ανικανότητα.

Απλώς οφείλονται στις αυταπάτες που είχε μια ομάδα πρώην στελεχών δεκαπενταμελών συμβουλίων που εν τω μεταξύ πολλαπλασιάστηκε με την προσχώρηση απόμαχων καταληψιών και ανεπάγγελτων πολιτικών «σοσιαλιστικής» προέλευσης.

Όμως έχει σημασία τουλάχιστον σε ηθικό επίπεδο να κατανοήσουμε εάν πράγματι πρόκειται για αυταπάτες ή για τσουνάμι ψεμάτων.

Είναι αυταπάτη όταν παραμονές του κλεισίματος τραπεζών η οικογένεια υπουργού κάνει ανάληψη σε μετρητά το σύνολο σχεδόν των οικογενειακών καταθέσεων;

Είναι αυταπάτη όταν φωνάζεις «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», αλλά αποκτάς ακίνητο από πλειστηριασμό τράπεζας.

Είναι αυταπάτη τη στιγμή που με την πολιτική σου ωθείς την Ελλάδα εκτός ευρώ να επενδύεις σε ξένα νομίσματα και ξένα funds;

Είναι αυταπάτη μόλις αναλαμβάνεις την εξουσία να σπεύδεις να ικανοποιήσεις νομοθετικά την πελατεία της δικηγορικής σου εταιρίας;

Είναι αυταπάτη να καταθέτεις νυκτερινή τροπολογία για να απαλλαγείς από την κατηγορία της κακοδιαχείρισης δημοσίου χρήματος;

Είναι αυταπάτη όταν εν μέσω κρίσης κρατάς στο συρτάρι της εταιρίας σου τρία εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά;

Είναι αυταπάτη να δηλώνεις ότι εάν αλλάξει το καθεστώς ΦΠΑ στα νησιά θα αποχωρήσεις από την πολιτική, αλλά κατόπιν να τρέχεις να ψηφίσεις το σχετικό νόμο στη βουλή σαν να μην συμβαίνει τίποτα;

Είναι αυταπάτη να προκαλείς δημοψήφισμα, να υποστηρίζεις ανοικτά το ΟΧΙ, αλλά σε λίγες ώρες να το μετατρέπεις σε ΝΑΙ, ώστε να παραμείνεις στην εξουσία;

Προφανώς τα παραπάνω και μια σειρά από άλλες αποφάσεις που έρχονται σε αντίθεση με τις εξαγγελίες τους, δεν υποδηλώνουν ανθρώπους οι οποίοι διακατέχονταν από αυταπάτες.

Το δεύτερο που μάθαμε είναι ότι αυταπάτες ή ψέματα συνειδησιακά παραγράφονται μέσω εκλογών.

Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης (κατάργηση ΕΝΦΙΑ, απόδοση 13ης σύνταξης, επαναφορά κατώτατου μισθού, ο χορός των αγορών στο ρυθμό των νταουλιών, η κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο, κλπ.) υποτίθεται ότι ήταν αυταπάτες.

Αυταπάτη ήταν και ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα επετύγχανε την αναμόρφωση της ιδεολογίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις τακτικές Βαρουφάκη.

Όμως κατόπιν ακολούθησε το παράλληλο πρόγραμμα. Αυτό ήταν αυταπάτη ή ψέμα; Και βεβαίως ο Βαρουφάκης αντικαταστάθηκε από τον Τσακαλώτο ο οποίος είχε προφανώς αυταπάτες όταν δήλωνε ότι ο ίδιος δεν θα έφερνε ποτέ στη βουλή φορολογικό νόμο με αφορολόγητο κάτω των 9.100 ευρώ.

Κάποιοι πιστεύουν στη θεωρία της αυταπάτης. Εγώ ΟΧΙ. Προσωπικά υιοθετώ τη μέθοδο της αποτίμησης των αποτελεσμάτων.

Εκ του αποτελέσματος διαπιστώνω ότι τα σύνορα της Ελλάδας προς βορρά έχουν κλείσει και προς ανατολάς η φύλαξη των συνόρων έχει ανατεθεί στο ΝΑΤΟ, με ότι σημαίνει αυτό σε εθνικό αλλά και οικονομικό επίπεδο.

Οι τράπεζες είναι ουσιαστικά κλειστές και κανείς δεν προβλέπει την αποκατάσταση της κανονικής λειτουργίας τους στο ορατό μέλλον.

Πάνω από πενήντα χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες λιάζονται στην Ελλάδα βάζοντας σε κίνδυνο τις τουριστικές ροές αλλά και την κοινωνική ειρήνη στη χώρα.

Και πάνω από όλα, αφού πληρώσαμε μερικά δισεκατομμύρια την δεκαεπτάωρη διαπραγμάτευση Τσίπρα, καταλήξαμε να έχουμε υπογράψει το απεχθέστερο αριστερό μνημόνιο και να ετοιμαζόμαστε να υπογράψουμε την επιτροπεία αορίστου χρόνου της Ελλάδας από τους δανειστές.

Και όλα αυτά με αντάλλαγμα μια αόριστη αλλά σίγουρα κάτω των προσδοκιών ως προς το αποτέλεσμα υπόσχεση διευθέτησης του δημοσίου χρέους. Η οποία θα αναφέρεται ουσιαστικά για μετά το 2022 οπότε ο κος Τσίπρας θα είναι προφανώς για μόνιμες διακοπές.

Και για να συγκεκριμενοποιήσουμε το αποτέλεσμα σε αριθμούς η σημερινή διακυβέρνηση μέχρι σήμερα κόστισε 12 δις ευρώ σε δημοσιονομικά μέτρα και πάνω από 22 δις ευρώ απώλεια του ΑΕΠ.

Κυρίως όμως κόστισε σε αξιοπιστία της χώρας, η απώλεια της οποίας θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε υστέρηση επενδύσεων και διατήρηση της ανεργίας σε τραγικά επίπεδα.

Αν όλα αυτά ακούγονται λίγο θεωρητικά θα πρέπει να θυμηθούμε μόλις τέσσερις ειδικές περιπτώσεις:

Αφορολόγητο: Ίσχυε 9.545, επέμεναν στα 9.100 και ψήφισαν 8.635 ευρώ.

Δηλαδή ωρύονταν για την γενιά των 700 ευρώ αλλά φορολογούν τους πάντες από τα 650 ευρώ.

ΦΠΑ τυποποιημένων τροφίμων: Ίσχυε 13%, ορκίζονταν ότι θα ισχύει το 13%, αλλά ψήφισαν 24%. Επικράτησε η λογική Φίλη: «Και πόσα μακαρόνια θα φάει κάποιος;»

ΕΚΑΣ: Υπήρχε σε χαμηλοσυνταξιούχους βοήθημα 50-230 ευρώ ανά μήνα. Έλεγαν ότι θα το αντικαταστήσουν με το Ελάχιστο Εγγυημένο εισόδημα αλλά ψήφισαν την πλήρη κατάργησή του.

Κατώτατη σύνταξη: Ήταν 486 ευρώ για 15 χρόνια δουλειάς, έλεγαν ότι θα προστατεύσουν τους χαμηλοσυνταξιούχους αλλά ψήφισαν 320 ευρώ για 15 χρόνια δουλειάς.

Το ερώτημα επομένως για αυταπάτες ή ψέματα έχει απαντηθεί.

Όμως νομίζω ότι λείπει ακόμη μια απάντηση.

Οι τρεις κυβερνητικοί βουλευτές των Κυκλάδων έχουν ακόμη αυταπάτες;

Διότι πέραν από όσα αναφέρθηκαν έρχεται και το επιδόρπιο ειδικά για τα νησιά.

Σε λίγες μέρες διευρύνεται η ομάδα των νησιών που θα καταργηθεί το καθεστώς μειωμένου ΦΠΑ, που θα αφορά το σύνολο πλέον των Κυκλαδονήσων. Έρχεται η αύξηση του ΦΠΑ στο 24% που στον τουρισμό είναι καταστροφική, κυρίως εάν συνδυασθεί με το τέλος διανυκτέρευσης.

Και βεβαίως έρχεται ένα τσουνάμι επιπλέον έμμεσων φόρων που θα αρχίζει από τα καύσιμα και θα καταλήγει στον ΦΡΑΠΕ του αείμνηστου Δημήτρη Βακόνδιου.

Άραγε ο κος Συρμαλένιος, ο κος Μανιός και ο κος Συρίγος θα πάρουν κάποτε θέση;

Είναι τόσο δύσκολο να υπάρχουν τρεις άνθρωποι χωρίς αυταπάτες;

Γιώργος Βακόνδιος

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη (12.05.16) από την "Καθημερινή"