Προ τι τόση φασαρία αφού συμφωνεί ο λαός;

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Όποιος παρακολούθησε αυτές τις μέρες τη συζήτηση στη Βουλή επί του προϋπολογισμού και τις ομιλίες των υπουργών και των βουλευτών που στηρίζουν την κυβέρνηση, είχε σίγουρα την αίσθηση του θεατή ενός θεάτρου του παραλόγου.

Βρεθήκαμε όλοι πραγματικά μπροστά σε μια αξιοθρήνητη κατάσταση:

Από τη μια ένας προϋπολογισμός που αποκαλύπτει ότι η χώρα έχει επιστρέψει στην ύφεση, ότι το οικονομικό κλίμα έχει επιδεινωθεί δραματικά, ότι υπάρχει μια εσωτερική στάση πληρωμών, ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια άνευ προηγουμένου φοροεπιδρομή - αύξηση συντελεστών ΦΠΑ, φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, φόρου ασφαλίστρων, φορολόγησης εισοδήματος από ενοίκια, προκαταβολής φόρων, φόρων στους αγρότες, καταργήσεις όσων απαλλαγών είχαν απομείνει.

Υπερασπίσιμος δεν ήταν ούτε ο κοινωνικός προϋπολογισμός, αφού περιλαμβάνει αύξηση των εισφορών στον ΟΓΑ, μείωση του ΕΚΑΣ, μείωση κατά 50% του επιδόματος θέρμανσης και μόλις 108 εκ. ευρώ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, όταν επί προηγούμενης κυβέρνησης είχα δοθεί 455 εκ. ευρώ.

Από την άλλη, όλοι εκείνοι που ανέβαιναν στο βήμα για να υπερασπιστούν αυτήν την λαίλαπα, ωσάν να λάβαιναν μέρος σε μια… ομαδική ψυχοθεραπεία (με τη… συνεδρία να συμπληρώνεται με την ανακοίνωση του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, που καλούσε για άλλη μια φορά τον λαό να λάβει μέρος στην χθεσινή απεργία εναντίον του εαυτού του!)

Διερωτάται κανείς προς τι όλα αυτά.

Γιατί χρειάστηκε να καταβληθεί τόσος κόπος.

Γιατί χρειάστηκε να σπαταληθούν τόσες λέξεις.

Θα αρκούσε να ανεβαίνει ένας - ένας με τη σειρά στο βήμα της Βουλής και να επαναλαμβάνουν: Ο λαός συμφωνεί μαζί μας και επομένως υπερψηφίζουμε τον προϋπολογισμό!

Από την ημέρα που κέρδισαν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, με επικεφαλής τους κυρίους Τσίπρα και Καμμένο, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να μας επαναλαμβάνουν ότι για πρώτη φορά ο λαός ψήφισε γνωρίζοντας τη συμφωνία (και προφανώς και τις συνέπειές της), επομένως παρέλκει κάθε κριτική εκ μέρους της αντιπολίτευσης.

Και ιδού οι αποδείξεις:

- 10 Οκτωβρίου 2015, Αλέξης Τσίπρας στην Κεντρική Επιτροπή: «Ήταν η πρώτη φορά στον τόπο που έγιναν εκλογές όχι πριν, αλλά μετά μια δύσκολη συμφωνία. Ήταν η πρώτη φορά που ο λαός μας κλήθηκε να επιλέξει όχι με κρυφά χαρτιά, αλλά γνωρίζοντας τα πάντα. Ο λαός μας γνώριζε τις δυσκολίες της συμφωνίας. Γνώριζε όμως ταυτόχρονα και ποιος μπορεί να κερδίσει ό,τι καλύτερο με αυτά τα δεδομένα, στις ανοιχτές μάχες που έχουμε μπροστά μας. Επιβεβαιώθηκε η ταξική ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ».

- 12 Οκτωβρίου 2015, Πολιτική Απόφαση Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ: «Η κυβέρνηση βρέθηκε αντιμέτωπη με έναν ωμό εκβιασμό. Ο λαός θεώρησε ότι η υποχώρηση απέναντι σε υπέρτερες δυνάμεις ήταν αναγκαστική».

- 16 Οκτωβρίου 2015, Αλ. Τσίπρας στη Βουλή: «Ο ελληνικός λαός είχε τη δυνατότητα να κρίνει και να επιλέξει ποιος θα είναι αυτός που θα διαχειριστεί μια δύσκολη συμφωνία. Για πρώτη φορά σ’ αυτόν τον τόπο οι εκλογές έγιναν μετά από μια δύσκολη συμφωνία και όχι πριν. Και ο λαός αποφάσισε».

- 20 Νοεμβρίου 2015, Γ. Μπαλάφας, Σκάι: «Οι εκλογές αποτύπωσαν τη θέληση του λαού».

- 27 Νοεμβρίου 2015, Όλγα Γεροβασίλη, συνέντευξη στον «Εθνικό Κήρυκα»: «Η κυβέρνηση διαθέτει πρόσφατη εντολή και τη στήριξη του ελληνικού λαού, ο οποίος για πρώτη φορά κλήθηκε στην κάλπη μετά την υπογραφή συμφωνίας».

- 29 Νοεμβρίου 2015, κυβερνητικές πηγές στο ΑΠΕ μετά το ναυάγιο του Συμβουλίου πολιτικών αρχηγών: «Η διαπραγμάτευση θα προχωρήσει με τη στήριξη της κοινωνίας».

- 30 Νοεμβρίου 2015, Δ. Βίτσας στη Λάρισα: «Η κυβέρνηση έχει και την αποφασιστικότητα και την κοινωνική δύναμη ώστε να υλοποιήσει την εντολή που της έδωσε ο λαός την 20ή Σεπτεμβρίου. Άρα αν θεωρεί κανείς ότι τον έχουμε ανάγκη, ας γυρίσει πλευρό. Το πιο σημαντικό για μας είναι η συναίνεση της κοινωνίας».

- 30 Νοεμβρίου 2015, Π. Ρήγας, Real Fm: «Όλα τα μέλη της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζανε τη συμφωνία, όπως και ο ελληνικός λαός».

- 1 Δεκεμβρίου 2015, Αλ. Τσίπρας, ομιλία στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο: «Προϋπόθεση για την έναρξη της συζήτησης για το χρέος η επιτυχής ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κοινωνία ταυτίζεται απολύτως με τον παραπάνω εθνικό στρατηγικό στόχο που σκοπεύει να υλοποιήσει η κυβέρνηση».

- 1 Δεκεμβρίου 2015, Αλ. Τσίπρας, ομιλία στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ: «Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε μέσα σε λίγους μήνες τρεις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις και ένα κρίσιμο δημοψήφισμα. Τις κέρδισε με μοναδικό σύμμαχο τον ελληνικό λαό και την ελληνική κοινωνία». «Ας μην υπερτιμάμε όμως τη σημασία της δικής τους στήριξης. Η στήριξη της κοινωνίας και του λαού μας είναι το ζητούμενο. Αυτή τη στήριξη και αυτή τη συναίνεση πρέπει να εξασφαλίσουμε».

- 1 Δεκεμβρίου 2015, Π. Καμμένος, Μέγκα: «Αυτοί που μας ψήφισαν ήξεραν για τη συμφωνία και τα προαπαιτούμενα». «Χάρη τους κάνουμε. Τους δίνουμε τη δυνατότητα να συμπλεύσουν με μια πολιτική που επέλεξε ο λαός»!

Με λίγα λόγια: Ο λαός γνώριζε τη συμφωνία και τα προαπαιτούμενα, η κοινωνία ταυτίζεται με τους στόχους της κυβέρνησης, αυτή ήταν η βούληση του ελληνικού λαού, ο λαός είναι σύμμαχος της κυβέρνησης, αυτήν την πολιτική επέλεξε ο λαός, ο λαός συμφώνησε με την αναγκαστική υποχώρηση απέναντι σε υπέρτερες δυνάμεις, τη συναίνεση την έχει δώσει η κοινωνία, η κυβέρνηση αντλεί τη δύναμή της από την κοινωνία, ο λαός έκανε την επιλογή του, ο λαός αποφάσισε.

Επομένως: Όχι μόνο δεν χρειαζόταν να κάνει ο κ. Τσίπρας όλη αυτή τη φασαρία πρώτα επισκεπτόμενος τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ζητώντας του να ασκήσει την επιρροή του για να επιτευχθεί «στοιχειώδης πολιτική συνεννόηση» και μετά προκαλώντας άρον-άρον τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, αλλά δεν χρειαζόταν καν να λάβουν τον λόγο στη συζήτηση επί του προϋπολογισμού οι υπουργοί και οι βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση.

Ποιον δηλαδή προσπάθησαν να πείσουν; Τους εαυτούς τους; Διότι, κατά τη γνώμη τους, ο λαός και έχει πειστεί και συμφωνεί…