Μερικά πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο μας τα παρουσιάζουν

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Τα στοιχεία για την ανάπτυξη που έδωσε στη δημοσιότητα η EUROSTAT -με την Ελλάδα να εμφανίζει (επιτέλους) όχι μόνο επιστροφή στην ανάπτυξη για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια ύφεσης, αλλά και το μεγαλύτερο επί του ΑΕΠ ποσοστό ανάπτυξης στην ευρωζώνη- είναι απογοητευτικά για το σύνολο σχεδόν της Ευρώπης.

Αυτό σημαίνει ότι οι εταίροι και οι δανειστές μας βρίσκονται σε δυσχερή θέση - και επομένως δεν είναι καθόλου εύκολα αυτά τα οποία λέγονται περί… ευκολίας να μας περικόψουν χρέος.

Η ιταλική οικονομία συρρικνώθηκε στο τρίτο τρίμηνο του 2014 και βρίσκεται σε ύφεση για τέταρτο έτος, ενώ το Aκαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της χώρας μειώθηκε 0,1% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο, όταν είχε συρρικνωθεί και πάλι κατά 0,2%, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοίνωσε η στατιστική υπηρεσία της χώρας.

Μάλιστα, το ιταλικό ΑΕΠ έχει μειωθεί στα 11 από τα τελευταία 13 τρίμηνα, ενώ το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε σε επίπεδο - ρεκόρ.

Το αποτέλεσμα είναι διαδηλώσεις και απεργίες που εξαπλώνονται στη γειτονική χώρα.

Στις κινητοποιήσεις, με αιχμή του δόρατος την μεταρρύθμιση στα εργασιακά, το σχέδιο κρατικού προϋπολογισμού του 2015, αλλά και την πολιτική της κυβέρνησης τον τομέα της παιδείας, λαμβάνουν μέρος φοιτητές, εποχικοί εργαζόμενοι και μέλη των αριστερών «συνδικάτων βάσης» Usb, Usi και Cobas.

Κλείνουν αυτοκινητόδρομοι, απλώνονται πανό διαμαρτυρίας στο Κολοσσαίο, πετούν αυγά και καπνογόνα στην είσοδο του κεντρικού κτηρίου του υπουργείου Οικονομικών, στην ιταλική πρωτεύουσα.

Την ίδια ώρα, δεκάδες μεγάλες ιταλικές βιομηχανίες θέτουν τους εργαζόμενους σε διαθεσιμότητα, ακόμη και στον «πλούσιο» βορρά.

Από την άλλη πλευρά, η γερμανική και η γαλλική οικονομία αναπτύχθηκαν με ρυθμό 0.1% και 0,3% αντίστοιχα το τρίτο τρίμηνο του έτους, επανερχόμενες σε έναν ισχνό ρυθμό ανάπτυξης.

Αυτό σημαίνει ότι σε όλη την ευρωζώνη, η ανάκαμψη παραμένει εύθραυστη, με αποτέλεσμα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αναπτύσσει πρωτοφανή μέτρα στήριξης της οικονομίας και να καλεί τις κυβερνήσεις να επενδύσουν και να υλοποιήσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να στηρίξουν την ανάπτυξη.

H οριακή ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας στο τρίτο τρίμηνο οφείλεται κυρίως στην ιδιωτική κατανάλωση, με μία μικρή συμβολή του εξωτερικού εμπορίου, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της χώρας. Στο ίδιο διάστημα, οι επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό μειώθηκαν σημαντικά, ενώ υποχώρησε και ο τομέας των κατασκευών και τα αποθέματα συρρικνώθηκαν έντονα.

Η μεγαλύτερη γερμανική εταιρεία κοινής ωφέλειας EON κατέγραψε μεγαλύτερες του αναμενόμενου ζημίες στο τρίτο τρίμηνο απ' ότι πέρυσι, καθώς η υποτίμηση του ρουβλιού μείωσε τα έσοδά της από τη Ρωσία και οι τιμές της ενέργειας υποχώρησαν.

Η απροθυμία της γερμανικής κυβέρνησης να αυξήσει τις δαπάνες και τις επενδύσεις κυριαρχείται από τη δέσμευσή της να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του 2015.

Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη δημοσιονομική πολιτική της Γαλλίας, το έλλειμμα της οποίας προβλέπεται να αυξηθεί στο 4,7% του ΑΕΠ το 2016 και να είναι το υψηλότερο στην ΕΕ κατά το έτος αυτό.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Προφανώς ότι δεν θα είναι καθόλου εύκολο να πείσουν οι κυβερνήσεις αυτές τα κοινοβούλια και τους λαούς τους επί σειράς θεμάτων που με τόση ευκολία και ανευθυνότητα διατυπώνονται στην Ελλάδα.