Pages

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

«Αυτό το πουλί με έκανε να έχω εμπιστοσύνη στην αγάπη του για ζωή…»



Μερικές φορές στην περίθαλψη των άγριων ζώων γίνονται θαύματα, στα οποία έχουμε ελάχιστη συμμετοχή.

Ορισμένα ζώα έχουν αποφασίσει πως θα παραμείνουν ζωντανά, ξεπερνώντας πολύ άσχημους τραυματισμούς.
Ο Μελισσοφάγος (Merops apiaster), της φωτογραφίας, έφτασε στην Αλκυόνη πυροβολημένος από την Μήλο, στα τέλη του Αυγούστου, με άσχημα κατάγματα στο φτερό και το πόδι.
Ήταν δε τόσο χάλια που αποφάσισα αρχικά να μην του κάνω περίδεση στα κατάγματα, (αφού θα πέθαινε σύντομα), για να... μην προσθέσω επιπλέων άγχος στο βέβαιο θάνατό του.
Την επόμενη ημέρα άρχισε να τρώει, (πράγμα σπάνιο για Μελισσοφάγο στην περίθαλψη), οπότε και αποφάσισα να αντιμετωπίσω το κάταγμα του φτερού με νάρθηκα.
Το κάταγμα στο πόδι ήταν πολύ ψιλά και το άφησα χωρίς νάρθηκα, να πωρωθεί από μόνο του αφού το κρατούσε σε φυσιολογική θέση.
Δεν θα μπορούσα και πάλι να ελπίζω ότι αυτό το πουλί θα έφτανε σε σημείο να ξαναπετάξει.


Και όμως σήμερα μετά από 45 ημέρες νοσηλείας άνοιξε με δύναμη και αυτοπεποίθηση τα φτερά του και πέταξε μακριά.
Θα καταφέρει να πάει από νησί σε νησί και τελικά να περάσει τη μεσόγειο ώστε προλάβει να μεταναστεύσει στην Αφρική πριν την έλευση του κρύου;
Ένα ξέρω, ότι αυτό το πουλί με έκανε να έχω εμπιστοσύνη στην αγάπη του για ζωή…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια θα γίνονται δεκτά μόνο με ελληνικούς χαρακτήρες