Pages

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Ευχαριστώ και ανταποδίδω



Της Τέτας Βαρλάμη*


Ένα μικρό, ταλαιπωρημένο ραδιοφωνάκι ακουγότανε να παίζει όλη την ημέρα, ακουμπισμένο σε μία γωνιά του σπιτιού, με τη βελόνα κολλημένη σε έναν συνοικιακό σταθμό που έπαιζε τα σουξέ της εποχής.

Τότε, πριν από περίπου τριάντα χρόνια, κάθε γειτονιά διέθετε και τον ραδιοπειρατή της, που μέσα από τα ερτζιανά έβγαζε τον ερωτικό καημό, το παράπονο του χωρισμού, τους προβληματισμούς μια ολόκληρης γενιάς.
Τότε που ακόμα και αυτός ο τρόπος επικοινωνίας ήταν ανοιχτός μεταξύ γνωστών και αγνώστων, μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας πιο άμεσης.
Τότε που μέσα από μία αφιέρωση περνούσε το μήνυμα αμφίδρομα, με την φωνή πίσω από το μικρόφωνο να ακούγεται ηδυπαθώς να αφιερώνει, με τις όποιες εξομολογήσεις ή παρατηρήσεις, «αυτό το κομματάκι από μένα για σένα» ή απλά να δέχεται τις αφιερώσεις των ακροατών του, ανταποδίδοντας στο ύφος των σχολιασμών.
Σήμερα, μακριά από τη θολή ανάμνηση εκείνης της εποχής και της μακρινής νοοτροπίας, άλλαξε όχι μόνο ο τρόπος που ακούμε ραδιόφωνο αλλά και ο τρόπος επικοινωνίας.
Σε ότι ακουστεί, σε ότι ειπωθεί, σε ότι γνωστοποιηθεί, τώρα υπάρχει ένα κρυφός αντίλογος, μία ύπουλη και υπόγεια επιθετικότητα, που κινείται υπό την ασάφεια της ανωνυμίας, ως η απόλυτη ένδειξη δειλίας και ατολμίας.
Πίσω από ψεύτικες ετικέτες, με πλαστά προφίλ, ο κάθε διαφωνούντας προσπαθεί να κάνει αντάρτικο, εξαπολύοντας μύδρους κατά των όσων τόλμησες να αποκαλύψεις, με απώτερο στόχο του τον εκφοβισμό σου.
Λόγια άνευ ουσίας, που ακούγονται σαν κακαρίσματα σε κοκορομαχίες, με προβολή της δηθενιάς που νομίζουν ότι πουλάει, εξαπολύονται επιθέσεις άνευ αντικρίσματος.
Απέναντι σε αυτό που υψώνεται πάνω από τον μικρόκοσμο μέσα στον οποίο επιβαλλόταν η βολική τους άποψη, αντιτάσσεται μια κακοφορμισμένη μανιέρα αντίδρασης, με χρήση μιας πεπαλαιωμένης και ξεπερασμένης
αντιφωνίας.
Κατηγορητήρια που βρίθουν κακεντρέχειας, μόνο και μόνο γιατί διασαλεύτηκε η βολή και διαπιστώθηκε η ανεπάρκεια των κατηγόρων.
Και τη στιγμή της τυχαίας συνάντησης είναι αυτοί οι ίδιοι που σε χαιρετούν με το κακαρισματάκι της πουλάδας, διακρίνοντας την μικροψυχία στο βλέμμα τους. Αυτοί που στην κατά πρόσωπο αντιμετώπιση προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοια σου και η φιλική τους διάθεση απέναντι σου τόσο προσποιητή, με την θεατρινίστικη προσπάθεια άνεσης και οικειότητας να προδίδεται από το πλαστό τους υποτακτικό χαμόγελο.
Περιμένουν μέχρι που θα γυρίσεις την πλάτη για να σου αφιερώσουν και πάλι ένα από εκείνα τα γνωστά σουξεδάκια της πεζοδρομιακής τους διαφωνίας.
Σαν τους παλιούς ραδιοπειρατές κι εγώ, εκφράζοντας την συμπάθεια μου που δεν μπορώ να μιλήσω τη γλώσσα τους, που δεν μπορώ να συμμεριστώ την ανεπάρκεια τους, σε κάθε τους αντιδραστική αφιέρωση, ευχαριστώ και ανταποδίδω.

Πηγή: Εφημερίδα «ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ»

* Διευθύντρια της καθημερινής εφημερίδας των Κυκλάδων «ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια θα γίνονται δεκτά μόνο με ελληνικούς χαρακτήρες