Επανάσταση χωρίς αιτία

Η Ελλάδα βρέθηκε υπό το καθεστώς μνημονίου διότι ουσιαστικά πτώχευσε και πρακτικά δεν μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές ούτε για την κάλυψη των βασικών αναγκών του κράτους. Οι αιτίες της πτώχευσης ήταν πολλές και διαφορετικές που δεν είναι του παρόντος να αναλυθούν. Σίγουρα όμως μια από τις σημαντικότερες αιτίες ήταν η μανιώδης προσήλωση μεγάλου μέρους του πολιτικού προσωπικού στο να συντηρήσουν το πελατειακό κράτος.

Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που ήταν απλώς ανίκανοι, ή που καταπάτησαν τον όρκο τους και το Σύνταγμα, αλλά σ’ αυτούς οι οποίοι συνειδητά για να διατηρήσουν την αφεντιά τους στον χώρο της εξουσίας, ήταν έτοιμοι να εξυπηρετήσουν κάθε είδους αιτήματα της εκλογικής τους πελατείας, ανεξαρτήτως κόστους, δικαίου και λογικής.

Όπως ήταν φυσικό, στα πλαίσια της τεράστιας οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης που έπληξε την χώρα, ανανεώθηκε σημαντικά μέσα από τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012, τόσο το πολιτικό σκηνικό, όσο και το πολιτικό προσωπικό. Δυστυχώς και αυτή η ανανέωση απέτυχε.

Ήρθαν στο προσκήνιο κάθε λογής «λουλούδια». Κάποιοι έμειναν σε φαντάσματα του παρελθόντος τύπου «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Άλλοι βρήκαν τον χώρο να προβάλλουν τη ναζιστική ιδεολογία τους, προσπαθώντας να την επιβάλλουν με ξυλοδαρμούς, δολοφονίες κ.λπ.

Κάποιοι άλλοι προσπάθησαν μας πείσουν ότι για τα δεινά της χώρας φταίει ο αεροψεκασμός των πολιτών από ξένες δυνάμεις και η λύση είναι η απομόνωσή μας από την παγκόσμια κοινότητα και οπωσδήποτε από την Ευρωζώνη.

Η αξιωματική αντιπολίτευση πελαγοδρομούσε μεταξύ της άτακτης χρεοκοπίας της Ελλάδας, των εξαγγελιών μετάλλαξης συνολικά της Ευρωπαϊκής κοινότητας, την κατάργηση των μνημονιών αλλά διατήρηση των πλεονεκτημάτων του διεθνούς δανεισμού, την κολλεκτιβοποίηση της παραγωγής κ.λπ.

Κάποιοι άλλοι προσπαθούσαν να καταλάβουν τι έγιναν τα «λεφτά που υπήρχαν». Σε αυτό το περιβάλλον σχηματίστηκε η κυβέρνηση Σαμαρά.

Μέσα από την υπερπροσπάθεια του Σαμαρά και κάποιων συνεργατών του, με την τεράστια υπομονή που επέδειξε ο ελληνικός λαός, με πολύ πόνο αλλά και λάθη, καθυστερήσεις και αδικίες λόγω των πιεστικών προβλημάτων, φαίνεται ότι η Ελλάδα κατάφερε να αποφύγει τα πολύ χειρότερα και πολύ δυσκολότερα.

Αν η Ελλάδα βγει στις αγορές το 2014 όπως αναμένεται, ουσιαστικά ξεφεύγει από τα μνημόνια. Ήδη οι τράπεζες το κατάφεραν. Της παρέχεται η ευκαιρία να ανασυγκροτηθεί οικονομικά και κοινωνικά και να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον σαν ανεξάρτητο κράτος και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πολύ φοβάμαι όμως, ότι οι νοοτροπίες δεν αλλάζουν. Για κάποιους φαίνεται ότι διατήρηση της εκλογικής πελατείας εξακολουθεί να είναι κυρίαρχος στόχος.

Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που έχασαν οριστικά την ευκαιρία να σκίσουν το μνημόνιο λόγω έλλειψης μνημονίου. Αναφέρομαι σε αυτούς που υποτίθεται ότι στηρίζουν την προσπάθεια του Σαμαρά.

Ένα παράδειγμα είναι οι υποτιθέμενοι υπερασπιστές της παραγωγής γάλακτος. Η ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών στην ελληνική παραγωγή που σημαίνει εξορθολογισμό της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών, διευκόλυνση του ανταγωνισμού προς όφελος των καταναλωτών, απόκτηση ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων κ.λπ., άσχετα αν αναφέρεται στο πρώτο μνημόνιο, θα έπρεπε να είναι πρωταρχικός στόχος της ελληνικής οικονομίας ούτως ή άλλως.

Όμως κάποιοι με το βλέμμα στραμμένο στην εκλογική τους περιφέρεια, απειλούσαν να καταψηφίσουν στην Βουλή τη συμφωνία με την τρόικα, διεκδικώντας υποτίθεται την προστασία της ελληνικής κτηνοτροφίας.

Δηλαδή, απειλούσαν ότι θα υπονομεύσουν τις επί έξι μήνες σκληρές διαπραγματεύσεις, την εισροή πάνω από δέκα δισεκατομμύρια ευρώ, την έξοδο στις αγορές άρα και την de facto κατάργηση του μνημονίου και βεβαίως την αξιοπιστία της χώρας που με κόπο και θυσίες του ελληνικού λαού επανακατακτήθηκε τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες.

Υποτίθεται ότι ικανοποιήθηκε ο στόχος τους, ώστε να πάνε το Πάσχα τροπαιοφόροι στις εκλογικές τους περιφέρεια. Ουσιαστικά κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους αλλά και το ακροατήριο τους. Για να δούμε όμως τι πέτυχαν:

1) Στο γάλα μακράς διάρκειας δεν αλλάζει τίποτα, όπως ήταν λογικό.

2) Στο παστεριωμένο γάλα αλλάζουν δύο πράγματα. Η διάρκειά του θα καθορίζεται από τον παραγωγό κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό και αρνούμαστε να το δούμε μέχρι τώρα, που θα οδηγήσει και σε πτώση τιμών για τον καταναλωτή. Στο πλαίσιο όμως της εσωτερικής επανάστασης θα μετονομαστεί σε γάλα υψηλής θερμικής επεξεργασίας ώστε να προσποιηθούμε ότι μπορούμε να κοροϊδέψουμε τους κοντόφραγκους (εντός και εκτός Ελλάδας).

3) Δημιουργείται παστεριωμένο γάλα ημέρας. Γι’ αυτό, ορίζεται πότε συλλέγεται, πότε συσκευάζεται, πότε διανέμεται, πότε λήγει, ακόμη και σε ποιο ράφι του super market θα πωλείται.

Δηλαδή, δημιουργούμε μια νέα κατηγορία προϊόντος η οποία σίγουρα θα είναι ακριβότερη, έχει ελάχιστες πιθανότητες να διανεμηθεί σε μεγάλα σημεία πώλησης και που η επιχειρηματική λογική, η καταναλωτική συμπεριφορά, οι τεχνικές marketing και το μέγεθος των αγορών εγγυώνται ότι όποιος επενδύσει σε αυτή την αγορά θα χάσει πολύ γρήγορα τα χρήματά του και βεβαίως πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει τέτοιο προϊόν στην αγορά. Επομένως είναι σίγουρο ότι ούτε την υποτιθέμενη προστασία στους παραγωγούς παρέχει και βεβαίως οι ποσότητες γάλακτος που θα απορροφηθούν θα είναι απειροελάχιστες.

Αν θέλουν κάποιοι να δούνε πως έρχεται η πρόοδος, ας δουν τα παραδείγματα της Όλυμπος και της ΚΡΙ ΚΡΙ.

Επειδή κάποιοι θέλουν να παραμυθιάζονται με τον μπαμπούλα της ξενοφοβίας ας δουν το παράδειγμα της FRIESLAND και της NESTLE. Η πρώτη είναι εταιρία συνεταιρισμού αγελαδοτρόφων της Ολλανδίας και η δεύτερη ελβετική πολυεθνική.

Μεγάλωσαν γενιές στην Ελλάδα με εισαγόμενο εβαπορέ ΝΟΥΝΟΥ και ΒΛΑΧΑΣ. Όμως, όταν αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν την εξέλιξη της αγοράς και του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, επένδυσαν χρήματα για να δημιουργήσουν μονάδες παραγωγής στην Ελλάδα για να μπορέσουν αν παράγουν σύγχρονα προϊόντα. Έτσι αύξησαν τον ανταγωνισμό προς όφελος του Έλληνα καταναλωτή, του Έλληνα παραγωγού και της ελληνικής οικονομίας.

Κάποιοι σήμερα νομίζουν ότι έκαναν επανάσταση.

Το μόνο που κατάφεραν ήταν μια τρύπα στο νερό. Μπορεί να πάνε το Πάσχα στις εκλογικές τους περιφέρειες υπερήφανοι.

Αλλά οι εκλογείς τους θα είναι υπερήφανοι γι αυτούς μόνο αν μπορέσουν να συμβάλλουν ουσιαστικά στην προσπάθεια του Σαμαρά να πετύχει την ανασυγκρότηση της οικονομίας της Ελλάδας.

Διότι μόνο τότε θα διορθωθούν αδικίες, θα ελαχιστοποιηθεί η φτωχοποίηση και η ανεργία και θα υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον.

Το μόνο που δεν μπορεί να βοηθήσει σε αυτήν την προσπάθεια είναι οι ψευτο-επαναστάσεις προς ικανοποίηση της εκλογικής πελατείας.

Γιώργος Α. Βακόνδιος

Πολιτευτής Κυκλάδων Ν.Δ.