Η ατυχία της Παροικιάς

Πολλές φορές έχω αναφερθεί στα «κακώς κείμενα» της Παροικιάς, ενώ παράλληλα αρκετές απογοητεύσεις έχω βιώσει κατά τη διάρκεια συνεδριάσεων της Δημοτικής Κοινότητας, τόσο από την μη συχνή συμμετοχή των μελών της πλειοψηφίας, όσο και από το επίπεδο των συνεδριάσεων.

Ευτυχώς που σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις (όταν συνεδριάζει), κάποιες μοναχικές παρουσίες περισώζουν, ότι μπορεί να περισωθεί από το διαβρωμένο κύρος του συγκεκριμένου θεσμού. Παρά το ότι έχουν γίνει επανειλημμένες αναφορές στο γεγονός της μη...

απαρτίας και της απουσίας από τις συνεδριάσεις, κατά κύριο λόγο των μελών της πλειοψηφίας, φαίνεται ότι κανένα αυτί «δεν ιδρώνει». Αυτή είναι η μεγάλη ατυχία της Παροικιάς.

Κανείς δεν ακούει, κανείς δεν ενδιαφέρεται, κανείς δεν αισθάνεται το βάρος της ευθύνης που του αναλογεί. Θα μου πείτε ότι εδώ και τρία χρόνια συμβαίνει έτσι, τώρα στο τέλος της θητείας θα αλλάξει η κατάσταση; Δεν τρέφω αυτή την ψευδαίσθηση, αλλά το γεγονός ότι από αρχής σχεδόν επικρατεί αυτή η εικόνα, σημαίνει πάρα πολλά.

Σημαίνει αδιαφορία από την πλευρά των καθ’ ύλην αρμοδίων. Σημαίνει υποβάθμιση του θεσμού και απαξίωση του μεγαλύτερου Δημοτικού Διαμερίσματος του Δήμου Πάρου. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και προσβολή προς τους δημότες-εκλογείς, που εμπιστεύτηκαν την ψήφο τους και την εκπροσώπηση τους σε συμπολίτες μας, οι οποίοι δεν ανταπέδωσαν την τιμή που τους έγινε.

Είναι αδιανόητο το Τοπικό Συμβούλιο να συνεδριάζει με απαρτία που σχηματίζεται όχι από τους συμβούλους της πλειοψηφίας, αλλά από εκείνους της μειοψηφίας. Είναι αδιανόητο ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας να αποτελεί μειοψηφία κατά τη διάρκεια συνεδριάσεων. Ίσως έτσι να επιβεβαιώνεται το γεγονός, ότι «η παραχάραξη» της λαϊκής ετυμηγορίας (ελέω Καλλικράτη), λειτούργησε σε βάρος της Δημοτικής Κοινότητας Παροικιάς.

Με την ευκαιρία να πληροφορήσω (έστω και αργά) όσους δεν το γνωρίζουν και εκείνους που πιθανόν το έχουν ξεχάσει, ότι ο τέταρτος στη σειρά σε αριθμό ψήφων τοπικός σύμβουλος (πρώτος από την παράταξη που στην πραγματικότητα μειοψήφησε), είναι πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Παροικιάς, χάρις στη «δημοκρατικότητα» του εκλογικού νόμου. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στη Νάουσα, όπου βάσει του ίδιου νόμου υπήρξε επίσης «νομιμοποιημένη» αλλοίωση της βούλησης του εκλογικού σώματος. 

Σαν μέλος της μειοψηφίας, θα μπορούσα να εκμεταλλευτώ το γεγονός και να το κάνω σημαία, να το αναγάγω σε θέμα μείζονος σημασίας (που πράγματι είναι) και «να χτυπάω στο ψαχνό» κάθε φορά που προέκυπτε ζήτημα. Ευκαιρίες υπήρξαν πολλές, μπροστά όμως στην εμφανή αδυναμία καλύτερης λειτουργίας, αν έκανα έτσι τι θα άλλαζε; Το πολύ-πολύ οι κατ’ επάγγελμα καιροσκόποι, να με αποκαλούσαν… καιροσκόπο.

Μετά την παραίτηση των δύο προηγούμενων μελών της πλειοψηφίας που συστηματικά απουσίαζαν και την αντικατάσταση τους και αφού πάλι εξακολουθούν να συμβαίνουν τα ίδια, σε τι θα ωφελούσαν οι επιπλέον αναφορές; Και αν τώρα κάνω αυτή τη παρέμβαση, είναι για να τονίσω ότι το νέο Τοπικό Συμβούλιο, όποιο και αν είναι αυτό που θα προκύψει από τις εκλογές του Μαΐου, θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του τα πράγματα πολύ σοβαρά. 

Πρώτα όμως χρειάζεται αναβάθμιση του ρόλου και του τρόπου λειτουργίας του, καθώς και όλων των Τοπικών Συμβουλίων. Οι μετέχοντες σ’ αυτά σύμβουλοι, θα πρέπει να αισθάνονται ότι έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας σοβαρό έργο. Ο εισηγητικός ρόλος τον οποίον έχουν, πρέπει να γίνει ουσιαστικός στην πράξη. Να εισακούονται, να στηρίζονται και να αισθάνονται ισότιμοι των δημοτικών συμβούλων.

Ας μη ξεχνάμε, ότι οι πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων, κατά κάποιο τρόπο έχουν αντικαταστήσει τους πρώην Κοινοτάρχες. Επομένως εκτός του ότι οι ίδιοι δεν θα πρέπει να το λησμονούν, θα πρέπει να τους δίνεται η δυνατότητα να έχουν ουσιαστικό ρόλο και όχι διακοσμητικό. Άλλως κάποια στιγμή θα αισθανθούν απαξιωμένοι και για να είμαι ειλικρινής, έχω τη εντύπωση ότι κάποιοι απ’ αυτούς ήδη αισθάνονται έτσι.

Κατά συνέπεια πολλά πρέπει να αλλάξουν στα Τοπικά Συμβούλια, αρχής γενομένης απ’ αυτό της Παροικιάς. Η επόμενη Δημοτική Αρχή θα πρέπει να αντιμετωπίσει με άλλο πνεύμα τον τρόπο λειτουργίας τους, για να μη φτάσουν στην πλήρη απαξίωση. Η «ατυχία» της Παροικιάς πρέπει να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή, ώστε να μην υπάρξει ποτέ ξανά παρόμοια κατάντια, σε κανένα Δημοτικό Διαμέρισμα.

Άγγελος Πατέλης

Δημοτικός Σύμβουλος Πάρος ΑΞΙΑ