Δημόσια Ακτοπλοΐα: Ένα μεγάλο όνειρο

Σε πρόσφατη ομιλία του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κος Τσίπρας, ανέφερε επί λέξει «...δεν νοούνται ακτοπλοϊκές μεταφορές για μια νησιωτική χώρα -και μάλιστα με υψηλή τουριστική κίνηση σε νησιωτικούς προορισμούς- χωρίς δημόσιο κοινωνικό φορέα ακτοπλοΐας».

Επειδή πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει δημόσια ακτοπλοΐα, αυτό προφανώς συμβαίνει διότι δεν υπάρχουν άλλες χώρες με νησιωτικούς προορισμούς. Όμως ο ισχυρισμός αυτός καταρρέει, αν ρίξει κανείς μια ματιά σε έναν απλό γεωγραφικό χάρτη. Συμπεραίνουμε επομένως ότι οι περιορισμένης αντίληψης κυβερνήσεις των Σκανδιναβικών χωρών ή της Ιβηρικής χερσονήσου, είναι εντελώς αναποτελεσματικές και οπωσδήποτε στερούνται του σοσιαλιστικού οράματος του κου Τσίπρα.

Βεβαίως, η εξαγγελία της ίδρυσης δημόσιας ακτοπλοΐας δεν συνοδεύθηκε και με το σχέδιο δημιουργίας, χρηματοδότησης και λειτουργίας αυτής. Ίσως γιατί στην ίδια εξαγγελία έπρεπε να χωρέσουν και οι κρατικοποιήσεις των ιχθυοτροφείων τσιπούρας.

Δεδομένου ότι η συγκεκριμένη εξαγγελία μας αφορά ως νησιώτες, θα πρέπει να τύχει οπωσδήποτε προσοχής και ανάλυσης.

Ας την τοποθετήσουμε καταρχήν χρονικά. Προφανώς θα προηγηθεί η κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο.

Αμέσως μετά, θα χαριστεί ένα μεγάλο μέρος του ιδιωτικού χρέους στα πλαίσια της «νέας σεισάχθειας». Για την επιτυχή έκβαση του προγράμματος, θα κρατικοποιηθούν οι τράπεζες. Επειδή όμως οι τράπεζες είναι ουσιαστικά κρατικοποιημένες, η θεσμική αλλαγή θα είναι ο διορισμός κομματικών διοικήσεων όπως στην ίδια εξαγγελία αναφέρθηκε.

Αυτό κρίνεται απολύτως απαραίτητο ώστε να γίνει άμεσα και αποτελεσματικά η αντιστροφή της πώλησης του ΟΛΠ, του ΟΠΑΠ, του ΟΤΕ κ.λπ. καθώς και γα να χρηματοδοτηθεί η δημόσια ακτοπλοΐα. Εξάλλου, άλλος τρόπος χρηματοδότησης δεν θα υπάρχει.

Ο κος Σταθάκης το ξεκαθάρισε. Το παράνομο και επονείδιστο χρέος κατά την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να ξεπερνά τα 9 δις ευρώ. Άρα σημαντική μείωση του χρέους δεν μπορούμε να προσδοκούμε. Έχοντας σκίσει και το μνημόνιο, είναι προφανές ότι τελειώνουν οι ροές χρηματοδοτήσεις από το εξωτερικό.

Επομένως την πέφτουμε στις τράπεζες. Βεβαίως θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η απαιτούμενη χρηματοδότηση της δημόσιας ακτοπλοΐας θα μπορούσε να γίνει μέσω της εξαγγελίας του κου Σταθάκη για αύξηση της φορολογίας, δεδομένου ότι όπως ισχυρίζεται, η φορολογία των Ελλήνων είναι χαμηλότερη από αυτή που θα έπρεπε να είναι. Όμως τα έσοδα από την αύξηση της φορολογίας δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την χρηματοδότηση της δημόσιας ακτοπλοΐας, διότι η αύξηση της φορολογίας των Ελλήνων από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την επαναφορά των μισθών και συντάξεων στα επίπεδα του 2009.

Μια και προσδιορίσαμε έστω και στο περίπου τον τρόπο χρηματοδότησης της δημόσιας ακτοπλοΐας, ας δούμε και τις εναλλακτικές υλοποίησης της εξαγγελίας.

Α) Μια πρακτική και γρήγορη λύση είναι να κρατικοποιηθούν οι υπάρχουσες εταιρίες. Το γεγονός ότι ήδη πολλές έχουν σημαντικά χρέη, ότι κάποιες είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, ότι κάποιες πλοιοκτήτριες εταιρίες δεν είναι ελληνικές, ότι κάποια πλοία βαρύνονται με δανεισμό σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα εκτός Ελλάδος κλπ. νομίζω ότι είναι τεχνικές λεπτομέρειες που δεν μπορούν να αναχαιτίσουν την πορεία μιας κοινωνίας προς το σοσιαλιστικό ιδεώδες. Είναι μια γρήγορη λύση, αρκεί μια νέα κυβέρνηση να έχει την βούληση της ανατροπής του καπιταλιστικού κατεστημένου. Αρκεί βεβαίως να βρει και πληρώματα για τα κρατικοποιημένα πλοία. Διότι στα πλαίσια των μεγάλων μεταρρυθμίσεων, μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι ναυτικοί θα γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι και θα πληρώνονται με βάση το σχετικό μισθολογικό καθεστώς

Β) Μια άλλη λύση είναι να αφήσουμε ήσυχους τους εφοπλιστές και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση να δημιουργήσει μια νέα δημόσια ακτοπλοϊκή εταιρία. Θα επιλέξει είτε να κατασκευάσει καινούργια πλοία, είτε να αγοράσει μεταχειρισμένα. Δεδομένου ότι στην Ελλάδα έχουμε πρόβλημα απασχόλησης του ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα, ο οποίος και αυτός πρέπει να ενοποιηθεί υπό δημόσιο έλεγχο, προφανώς και θα προχωρήσουμε σε νέες κατασκευές. Μάλιστα, αυτό θα γίνει με ανάθεση χωρίς διαγωνισμό σε ελληνικά ναυπηγεία, αφού χρονικά θα βρισκόμαστε ήδη εκτός Ευρωπαϊκής και Νομισματικής Ένωσης. Για να έχει ουσιαστικό ρόλο για μια τέτοια εταιρία, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι θα πρέπει να κατασκευαστούν περίπου 10 πλοία μέσου μήκους 110 -120 μέτρων. Άρα μιλάμε για ένα κόστος υλοποίησης κάποιων δις δολαρίων. Αλλά είπαμε, οι τράπεζες να είναι καλά, άσχετα εάν δεν θα είναι καλά οι καταθέτες.

Εάν διδαχθούμε από τους χρόνους κατασκευής του ΝΗΣΟΣ ΧΙΟΣ και ΝΗΣΟΣ ΜΥΚΟΝΟΣ, προφανώς οι κατασκευές δεν θα μπορέσουν υλοποιηθούν εντός της πρώτης τετραετίας της υποτιθέμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, διότι την (υποτιθέμενη) δεύτερη τετραετία, θα εκμεταλλευτούμε τους διορισμούς πληρωμάτων. Υποθέτω, ότι θα προσληφθούν πληρώματα με διαγωνισμό μέσω ΑΣΕΠ και θα αμείβονται ως δημόσιοι υπάλληλοι. Εάν κάτι δεν πηγαίνει καλά στο πλοίο διενεργείται ΕΔΕ και βεβαίως οι συνδικαλιστικοί φορείς θα έχουν λόγο στη διακυβέρνησή του, τουλάχιστον σε ότι αφορά στην ασφάλεια του πλοίου. Άρα το πιθανότερο είναι οι μισές προγραμματισμένες προσεγγίσεις σε ορισμένα λιμάνια να ακυρώνονται για τέτοιους λόγους. Στο κάτω κάτω τι φταίει ο δημόσιος υπάλληλος ναυτικός, αν τα λιμάνια έχουν τα χάλια τους.

Όλα αυτά δεν είναι και τόσο περίεργα. Περίεργο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά πρόσφατα αρνήθηκε να συμφωνήσει στο θεσμό των πλοίων ασφαλείας. Δηλαδή την παρέμβαση του κράτους σε περίπτωση έκτακτων συνθηκών.

Εξάλλου, γιατί να περιοριστούμε μόνο στη δημόσια ακτοπλοΐα; Δεν μας ενδιαφέρουν οι διεθνείς μεταφορές; Γιατί αφήνουμε εκτός κρατικού ελέγχου την ποντοπόρο ναυτιλία; Δεν μας ενδιαφέρει το κόστος των μεταφορών πετρελαίου, πρώτων υλών, μηχανημάτων και τροφίμων που επηρεάζουν το επίπεδο διαβίωσης του Έλληνα;

Προτείνω επομένως το πρόγραμμα αυτό, επειγόντως να ολοκληρωθεί.

Γιώργος Α. Βακόνδιος

Πολιτευτής Κυκλάδων Ν.Δ.