ΕΛΣΤΑΤ: Η ελληνική Δικαιοσύνη έχει ακόμη μια σοβαρή εκκρεμότητα

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων των τελευταίων εβδομάδων, μοιραίο ήταν να διαλάθει της προσοχής μας ένα ακόμη κεφάλαιο από το μυθιστόρημα της ΕΛΣΤΑΤ.

Και όμως. Την ώρα που κάποιοι ασκούσαν κριτική στη Δικαιοσύνη για τις αποφυλακίσεις των τριών Καμπαλέρος της Χρυσής Αυγής (μπερδεύοντας τον Ποινικό Κώδικα με την Ποινική Δικονομία), η ΕΛΣΤΑΤ -πάντα… πρωτοπόρα, ως γνωστόν- είχε ήδη προηγηθεί.

Έτσι, λοιπόν, στα τέλη του Σεπτεμβρίου, όταν δόθηκε στη δημοσιότητα η πρώτη ετήσια έκθεση της περίφημης Συμβουλευτικής Επιτροπής Ορθής Πρακτικής της ΕΛΣΤΑΤ, πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι οι κύριοι αυτοί ανάλωσαν τμήμα του κειμένου τους για να ασκήσουν κριτική στην ενασχόληση της Δικαιοσύνης με τα θέματα της στατιστικής υπηρεσίας, την οποία φαντάζονται ως κάτι το εντελώς ανεξέλεγκτο, υπεράνω νόμων και θεσμών.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων ΕΛΣΤΑΤ, με επικεφαλής τον πρόεδρό του Νίκο Κλουβάτο και τον γ.γ. Κώστα Γιασαφάκη, εξέδωσε ανακοίνωση, όπου σημειώνεται πως «η έκθεση αναφέρεται, όπως δεν θα έπρεπε, σε δικαστικές υποθέσεις που είναι ακόμη εκκρεμείς και δεν έχουν κριθεί, προτρέχοντας να χαρακτηρίσει αρνητικά την όποια προσπάθεια να υπάρξει έλεγχος στα τεκταινόμενα στην ΕΛΣΤΑΤ. Είναι γνωστό πως εκκρεμεί στο ΣτΕ αίτηση ακύρωσης σχετικά με τον τρόπο έκδοσης του Κανονισμού Λειτουργίας και Διαχείρισης της ΕΛΣΤΑΤ και αίτηση ακύρωσης σχετικά με τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε για την δήλωση τήρησης στατιστικού απορρήτου από το προσωπικό της».

Και σχολιάζουν:

«Είναι σαφές πως η ΕΛΣΤΑΤ πρέπει να είναι ανεξάρτητη, αμερόληπτη και αποτελεσματική. Αυτό απαιτεί ο νόμος, αλλά και η Ελληνική κοινωνία και οι εργαζόμενοι στην ΕΛΣΤΑΤ πρώτοι απ’ όλους.

Ασφαλώς, ανεξαρτησία δεν σημαίνει «κάτι ανεξέλεγκτο»: Η έκθεση φαίνεται να συγχέει τα πράγματα. Η προσφυγή στη δικαιοσύνη για να διερευνηθεί μια υπόθεση, για να ελεγχθεί το κύρος μιας διοικητικής πράξης, για να διασφαλιστεί η νομιμότητα, δεν απειλούν την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ, αντιθέτως την ενισχύουν.

Είναι απορίας άξιο, πώς από την πρώτη έκθεση της Συμβουλευτικής αυτής Επιτροπής, διαφεύγουν ιδιαίτερα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν την Ελληνική αλλά και την Διεθνή κοινή γνώμη, ενώ έχουν τόσο λεπτομερώς αναπτυχθεί κάποια άλλα. Πώς γίνεται δηλαδή να αποτελεί κίνδυνο για την ΕΛΣΤΑΤ η ενασχόληση της Δικαιοσύνης με υποθέσεις της, αλλά να μην ενοχλεί καθόλου το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ όταν διορίστηκε σε αυτή, είχε προφανές και πρωτοφανές ασυμβίβαστο: Ως γνωστό ο διορισμένος Πρόεδρος της Ανεξάρτητης Αρχής που δίνει τα επίσημα στοιχεία για τον έλεγχο των δημοσίων οικονομικών μεγεθών της Ελλάδας ήταν ταυτόχρονα εν ενεργεία στέλεχος του ΔΝΤ, ενός από τους δανειστές και παράλληλα, αυτούς που ασκούν έλεγχο στην Ελλάδα.

Χωρίς λοιπόν να ενοχλούν καθόλου τέτοιες «λεπτομέρειες», η Επιτροπή προτρέπει ευθέως: «Επιπρόσθετα, η Επιτροπή έχει την άποψη ότι υπάρχει ένα σημαντικό πολιτικό πλαίσιο όσον αφορά τις δικαστικές διαδικασίες και για το λόγο αυτό υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια κατάλληλη παρέμβαση, σύμφωνα με τη Δέσμευση για την εμπιστοσύνη στις Στατιστικές, από την Κυβέρνηση ή και την ηγεσία της Βουλής, για την υπεράσπιση και τη υποστήριξη της επαγγελματικής ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ και της Διοίκησής της».

Αυτό που συμβαίνει με την ΕΛΣΤΑΤ είναι κάτι το απερίγραπτο.

Για κάποιον λόγο που δεν αντιλαμβανόμαστε, ο επικεφαλής της, αν και υπόδικος, είναι το πλέον προστατευμένο πρόσωπο στη χώρα.

Και σα να μην έφθανε αυτό, ήλθε και το κερασάκι στην τούρτα: Μια «έκθεση» που καλεί την κυβέρνηση και τη Βουλή να… παρέμβει στη Δικαιοσύνη!

Όχι μόνο κυβέρνηση και Βουλή ανέχονται έναν υπόδικο επικεφαλής μιας τόσο κρίσιμης υπηρεσίας, αλλά τώρα καλούνται να προβούν σε «κατάλληλη παρέμβαση»!

Δηλαδή, εκεί που μας χρωστάγανε, γυρεύουν και το βόδι!

Αλήθεια, ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι και πώς τολμούν να προβαίνουν σε τέτοιες υποδείξεις - προφανώς καθ’ υπόδειξη του υπόδικου προϊσταμένου τους;

Πρόκειται για ένα μέλος που υποδεικνύεται από τη Βουλή των Ελλήνων (του οποίου πρέπει να τραβήξει το αυτί ο πρόεδρος της Βουλής, ου μην αλλά και να τον ανακαλέσει), ένα μέλος που υποδεικνύεται από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, την περίφημη Eurostat (εδώ δεν υπάρχει καμιά σωτηρία, διότι ο επικεφαλής της Eurostat, ο Ραντερμάχερ είναι άνω ποταμών), ένα μέλος που υποδεικνύεται από τον Ευρωπαϊκό Συμβουλευτικό Φορέα για τη Διακυβέρνηση στον Τομέα της Στατιστικής, τον ESGAB (παρ’ τ’ αυγό και κούρευτο), ένα μέλος που υποδεικνύεται από την Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Στατιστικού Συστήματος, την ESSC (επίσης παρ’ τ’ αυγό και κούρευτο) και έναν εκπρόσωπο της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (εδώ την ευθύνη έχει και πάλι η Βουλή).

Στη συγκεκριμένη επιτροπή «ορθής πρακτικής» (τρέχα γύρευε, δηλαδή) ο επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ συμμετέχει άνευ ψήφου - αλλά προφανώς τι να την κάνει την ψήφο, όταν όλοι ευθυγραμμίζονται μαζί του!

Πρόεδρος της επιτροπής, ορισμένος από το ESGAB, είναι ο κ. Τζέρι Ο’ Χάνλον, πρώην Γενικός Διευθυντής της Ιρλανδικής Στατιστικής Υπηρεσίας.

Και τι μας είπαν όλοι αυτοί; Τα ακόλουθα:

«Εντούτοις, υπάρχει η ανησυχία ότι υφίσταται ακόμα στο ευρύτερο εξωτερικό περιβάλλον ένα πλήθος σοβαρών αρνητικών θεμάτων νοοτροπίας και άλλων παραγόντων που πρέπει να διευθετηθούν. Ο πιο σημαντικός από αυτούς είναι οι συνεχιζόμενες δικαστικές διαδικασίες κατά του Προέδρου και δύο ανώτερων στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ, οι οποίες κατά την άποψη της Επιτροπής υπονομεύουν σημαντικά στην πράξη την επαγγελματική ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ. Προκαλεί έκπληξη στην Επιτροπή το γεγονός ότι αποφάσεις σχετικά με τη στατιστική μεθοδολογία, οι οποίες έχουν επίσημα επικυρωθεί σύμφωνα με ευρωπαϊκούς Κανονισμούς, αποτελούν το αντικείμενο δικαστικών διαδικασιών. Επιπροσθέτως, η Επιτροπή έχει την άποψη ότι υπάρχει ένα σημαντικό πολιτικό πλαίσιο όσον αφορά τις δικαστικές διαδικασίες και για το λόγο αυτό υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια κατάλληλη παρέμβαση, σύμφωνα με τη Δέσμευση για την Εμπιστοσύνη στις Στατιστικές, από την Κυβέρνηση ή / και την ηγεσία της Βουλής για την υπεράσπιση και την υποστήριξη της επαγγελματικής ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ και της διοίκησής της».

Τι λέτε καλέ; Ανησυχείτε για την «νοοτροπία στο ευρύτερο εξωτερικό περιβάλλον» και εκπλήσσεστε επειδή υπάρχει Δικαιοσύνη στην οποία μπορεί να προσφύγει κανείς;

Και καλείτε το υπουργείο των Οικονομικών να επιληφθεί ώστε να επιλυθούν τα «εναπομείναντα θέματα»;

Καλά κάνετε και όταν ανησυχείτε και όταν εκπλήσσεστε.

Προσέξτε μόνο μήπως έλθει η ημέρα που θα εκπλαγείτε ακόμη περισσότερο.

Γιατί κι’ άλλοι παρίσταναν τους υπεράνω των νόμων, αλλά…

Υ.Γ.1. Ως γνωστόν, στις 22 Ιανουαρίου 2013, οι οικονομικοί εισαγγελείς κ.κ. Πεπόνης και Μουζακίτης ζήτησαν την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ και δύο ακόμη στελεχών της για τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του 2009, δηλαδή για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης, σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές περιπτώσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (1608/50).

Υ.Γ.2. Στις 27 του περασμένου Αυγούστου, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη παρήγγειλε τη διενέργεια εισαγγελικής και πειθαρχικής έρευνας για την υπόθεση, όσον αφορά στον τρόπο χειρισμού της από την 5η τακτική ανακρίτρια, με βάση τις καταγγελίες της καθηγήτριας και πρώην μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, Ζωής Γεωργαντά.

Υ.Γ.3. Στις 16 του περασμένου Ιουλίου, ο επικεφαλής της Eurostat, Βάλτερ Ραντερμάχερ, σε συνέντευξή του στη βελγική εφημερίδα Le Soir, έφθασε στο σημείο να παρομοιάσει τις «διώξεις» που υφίσταται στην Ελλάδα ο κ. Α. Γεωργίου με την… κόλαση του Δάντη και να εκφράσει την κατηγορηματική αντίθεση της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας σε κάθε είδους διώξεις!

Επομένως, οι εγχώριοι αμφισβητίες του δικαιώματος προσφυγής στη Δικαιοσύνη, αισθάνονται ότι τελούν υπό την προστασία του Ραντερμάχερ, ο οποίος, όπου βρεθεί κι’ όπου σταθεί, συκοφαντεί την Ελλάδα, παριστάνοντας τον αδέκαστο άρχοντα της στατιστικής επιστήμης…