Περιφερειακό Συμβούλιο: Για τους τύπους και όχι για την ουσία...

Της Δέσποινας Συλιβάνη

Χαράματα με ένα εισιτήριο στην τσέπη επιβιβάστηκα στο πλοίο της γραμμής, με προορισμό την Πάρο. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να πιω έναν καφέ, πικρό, για να ανοίξουν τα μάτια μου, αλλά και να ξυπνήσει το μυαλό μου. Είναι δύσκολο το πρωινό ξύπνημα, ιδιαίτερα όταν το προηγούμενο βράδυ το μάτι δεν έλεγε να κλείσει.

Πήρα το ζεστό καφεδάκι μου και βγήκα στο κατάστρωμα να απολαύσω την ανατολή του ηλίου. Μία γνωστή φωνή απέσπασε την προσοχή μου και με ξύπνησε από την πρωινή μου νιρβάνα.

Για που το βάλαμε; με ρώτησε.

Μα για το περιφερειακό συμβούλιο που γίνεται στην Πάρο. Βολεύει το δρομολόγιο και αποφάσισα να το παρακολουθήσω, του απάντησα.

“Διαβάζω την εφημερίδα και κατ’ επέκταση και τα συμβούλια του περιφερειακού. Πάντα όμως

έχω την ίδια απορία. Λύσεις δίνονται μέσα από τις πολύωρες συζητήσεις;”, με ρώτησε αφοπλιστικά ο συνταξιδιώτης μου.

Το μυαλό μου αυτόματα πήρε στροφές σε μία προσπάθεια να επαναφέρω στη μνήμη μου τις πολύωρες ατέρμονες συνεδριάσεις που έχω παρακολουθήσει, εντός και εκτός Σύρου.

Αλήθεια πόσα θέματα έχουν τεθεί; Δεκάδες. Πόσες ώρες καταναλώθηκαν; Πολλές, πάρα πολλές. Πόσα όμως από τα προβλήματα που ταλανίζουν τους νησιώτες του Νοτίου Αιγαίου λύθηκαν;

Η απάντηση δυστυχώς... είναι: κανένα.

Υγεία, ακτοπλοϊκό, παιδεία και τόσα άλλα που κατά διαστήματα μπαίνουν στο συμβούλιο δεν έχουν βρει λύσεις. Ο κάθε περιφερειακός σύμβουλος καταθέτει τον “πόνο” του, βγάζει τα εσώψυχά του, αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα και μοναδικό. Μηδέν εις το πηλίκον.

Κανένα μα κανένα, όχι μόνο από τα προαναφερθέντα προβλήματα δεν έχουν λυθεί, για έναν απλούστατο λόγο. Ουσιαστικά ο θεσμός του περιφερειακού συμβουλίου είναι ένας θεσμός που λειτουργεί για τους τύπους και όχι για την ουσία.

Και αυτό συμβαίνει όχι γιατί δεν επιθυμούν οι περιφερειακοί σύμβουλοι και η περιφερειακή αρχή να δώσει κάποιες λύσεις, αλλά γιατί αυτό δεν το επιθυμεί η πολιτεία, το κράτος.

Ένα κράτος που κρατά γερά τα ηνία της διοίκησης, δημιουργώντας όμως αδιέξοδες καταστάσεις για τους πολίτες και ιδιαίτερα για τους κατοίκους των πολύπαθων νησιών.

Έτσι καταλήγουμε στο γεγονός ότι αν δεν υπάρξει γενική ριζική αναδιάρθρωση του παλαιοκομματικού και σαπισμένου κράτους, δεν θα υπάρξει η πολυπόθητη αλλαγή, η στροφή προς κοινωνικό κράτος που πάνω από όλα θα σέβεται τους πολίτες.

Μέχρι εκείνη την ώρα, αν ποτέ έρθει, τα περιφερειακά συμβούλια θα γίνονται για τους τύπους και μόνο.

Το καράβι έφτασε στον προορισμό του, στην Πάρο. Άλλη μία συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου με 25 θέματα, ανάμεσα και αυτό της υγείας, θα περάσει στο βιβλίο της περιφερειακής αυτοδιοίκησης.

Ο επίλογος όμως θα είναι ο ίδιος.

πηγή: εφημερίδα "ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ"