Και νεκρούς ανασταίνουν υπουργεία και πετρέλαια!

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία: Το αδιέξοδο που προκλήθηκε μετά το μήνυμα του εκλογικού αποτελέσματος, θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε νέα εκλογική αναμέτρηση.

Άλλη λύση δεν υπήρχε, ούτε μπορούσε να υπάρξει, με δεδομένο ότι διάφοροι «ανακατωσούρες» που μπήκαν στη Βουλή, με κραυγές, υπερβολές και αλαζονείες μπλόκαραν κάθε διαδικασία, την ώρα που διάφορα ομόλογα έσκαγαν δεξιά-αριστερά και η...

χώρα βυθιζόταν στην ακυβερνησία και στο χάος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το τελευταίο επεισόδιο με το περίφημο έγγραφο που ο Π. Καμμένος και τα στελέχη του υποστήριξαν πως ουδέποτε παραδόθηκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να διαψευστούν αμέσως από την προεδρία – και φυσικά δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Το κείμενο περιελάμβανε διάφορα «σενάρια» - με… σενάρια βλέπετε γράφεται πλέον η Ιστορία της χώρας – βάσει των οποίων απροκάλυπτα ζητούνταν, σε μια πρωτοφανή συναλλαγή, υπουργεία και αξιώματα (για λογαριασμό της… ανακατωσούρας) προκειμένου αυτή (η ανακατωσούρα) να στηρίξει την κυβέρνηση που υποτίθεται ότι θα έβγαζε τη χώρα από την κρίση.

Προφανώς κάποιοι άπλωσαν τα πόδια τους πέρα από το πάπλωμα. Και ήταν θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί η γύμνια τους (των... ποδιών)!

Όλοι γνωρίζουν (εκτός από τα... γυμνά πόδια) πως δεν σχηματίζονται έτσι οι κυβερνήσεις συνεργασίας.

Μοιράζονται, βέβαια, τα κόμματα που μετέχουν σε μια τέτοια κυβέρνηση τα υπουργεία, αλλά όχι επειδή πρόκειται να τους επιτραπεί να τα μετατρέψουν σε βιλαέτια τους, θέτοντας συγκεκριμένους τομείς υπό τον απόλυτο έλεγχό τους.

Στις σοβαρές χώρες, με σοβαρά κόμματα και σοβαρές προοπτικές, πρώτα αποφασίζουν κάποια κόμματα να λάβουν μέρος σε μια κυβέρνηση συνεργασίας και μετά δίδονται τα υπουργεία, ανάλογα με την κοινοβουλευτική δύναμη του κάθε κόμματος.

Δεν ορίζουν δηλαδή (οι ανακατωσούρες) υπό την μορφή εκβιασμού ποια υπουργεία και ποιες θέσεις θα λάβουν.

Διότι ακόμη και αν τελικά η μοιρασιά των υπουργείων γίνεται με βάση κάποιες διαπραγματεύσεις, αυτά (τα υπουργεία) αποτελούν τμήματα της ίδιας κυβέρνησης.

Το γεγονός, δηλαδή, ότι ένα κόμμα λαμβάνει αυτό ή εκείνο το υπουργείο, δεν σημαίνει πως κάνει ό,τι θέλει σ’ αυτό.

Αντίθετα, όλοι οι εταίροι έχουν λόγο για όλα τα υπουργεία και το υπουργικό συμβούλιο λειτουργεί ως σύνολο.

Η στήριξη και η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση συνεργασίας έχει την έννοια της συμμετοχής σε μια συνολική προσπάθεια.

Αυτό λέει η λογική.

Αλλά δυστυχώς, φαίνεται πως έχουν πλέον ξεφύγει όλοι και κάποιοι θεωρούν ότι επειδή ακούμπησαν τις φιλοδοξίες τους πάνω στο θυμικό του λαού, θα τους ανέχονται και οι ψύχραιμοι ή ότι δεν θα βρεθούν εκείνοι που θα ανακτήσουν την ψυχραιμία τους.

Εκτός και αν με μερικά υπουργεία και μια βουτιά στα πετρέλαια, μπορούν να… αναστηθούν και οι νεκροί – για να θυμηθούμε και το περίφημο «ούτε νεκρός»!