Ανέμελοι φοροφυγάδες με ονοματεπώνυμο

Από factorx

Tην ώρα που έρχονται σαν όξινη βροχή, τα σημειώματα της εφορίας για την «εισφορά αλληλεγγύης» προκαλώντας ηλεκτροσόκ και απόγνωση στον απλό φορολογούμενο, κάποιοι άλλοι που έχουν ανάγει, εδώ και χρόνια, σε σύστημα επιχειρηματικής επιβίωσης το «δεν πληρώνω», κυκλοφορούν ανάμεσα μας ανενόχλητοι, επιδεικνύοντας ανερυθρίαστα τα ακριβά τους γούστα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η περιβόητη «λίστα φοροφυγάδων» που έδωσε άρον-άρον στη δημοσιότητα ο πανικόβλητος Βενιζέλος, ήταν ένα ακόμη πολιτικό «παπατζηλίκι» προς την τρόικα, πρωτίστως όμως, προς τον ελληνικό λαό.

Γιατί η λίστα δεν έχει τύχει καμίας απολύτως επεξεργασίας. Όπως την βρήκε στα κιτάπια του υπουργείου του, έτσι την έστειλε για δημοσίευση. Και δεν πρόκειται για «λίστα φοροφυγάδων». Στην πράξη είναι, σχεδόν ατόφιος, ο περίφημος κατάλογος του...

προκατόχου του, Γ. Παπακωσταντίνου με τα ληξιπρόθεσμα χρέη 40 δις προς το δημόσιο, που αρχικά έλεγε ο Τζέφρι ότι θα εισπράξει, αργότερα ο Παπακωσταντίνου θέλησε να διαγράψει(!) και προσφάτως, κάτω από το βάρος της κατακραυγής, «δεσμεύθηκε» να φέρει στη βουλή.

Στα πρώτα ονόματα οφειλετών με τρανταχτά χρέη, φιγουράρουν εταιρείες-φαντάσματα, πτωχευμένες ή υπό εκκαθάριση, μαζί με τα μεγάλα  κανόνια του παρελθόντος («Πειραϊκή-Πατραική, «Γραμμή», «Τράπεζα Κρήτης» κλπ). Οι επιχειρήσεις αυτές είναι στη κυριολεξία σκελετοί χωρίς καν περιουσιακά στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να δημευτούν, έτσι ώστε να πάρει κάτι από τα σπασμένα το ελληνικό κράτος.

Μια προσεκτικότερη ανάγνωση όμως στην «δεύτερη ταχύτητα» οφειλετών, στη κλίμακα χρεών 10-100 εκατομμύριων ευρώ, αναδεικνύει επιχειρήσεις που συνεχίζουν ακόμη και σήμερα απτόητες τις άκρως προσοδοφόρες εμπορικές τους δραστηριότητες. Με μια γρήγορη ματιά έπεσα πάνω σε τρείς περιπτώσεις που τυχαίνει να γνωρίζω προσωπικά.

Έναν ιδιοκτήτη λατομείων στο Μαρκόπουλο με ισχυρές διαπλεκόμενες διασυνδέσεις(προς Άκτωρα μεριά…) που χρωστά σχεδόν 60 εκατομμύρια από απλήρωτους φόρους στον κρατικό κορβανά! Ο κύριος αυτός ζει και βασιλεύει, πηγαινόερχεται μεταξύ Λαυρίου Κερατέας και Τζιάς στην οποία και διατηρεί πολυτελή ξενοδοχειακή μονάδα, δραστηριοποιείται επιχειρηματικά με παραβατικό τρόπο (π.χ. παροπλισμένες μπουλντόζες και ανασφάλιστα οχήματα), αλλα μυστηριωδώς δεν τον αγγίζει κανείς.

Μια άλλη κραυγαλέα περίπτωση είναι ενός «κοτοπουλά» με ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις, από τους παλαιότερους του κλάδου που δραστηριοποιείται στην Εύβοια και κατάφερε να πουλήσει την χρεωμένη επιχείρηση του στην Αγροτική Τράπεζα το 1999 (θυμάστε με ποιόν διοικητή…). Στη συνέχεια η επιχείρηση εξαγοράστηκε από μεγάλο όμιλο ειδών διατροφής, αλλά ο παλαιός ιδιοκτήτης φέρεται να χρωστά 23 εκατομμύρια  φόρους! Το πώς έγινε η μεταβίβαση και γιατί ο νέος πάμπλουτος ιδιοκτήτης δεν ανέλαβε τα φορολογικά βάρη του παλαιού, είναι μία άλλη υπόθεση. Όμως τα κοτόπουλα της εν λόγω «μπράντας» συνεχίζουν να κατακλύζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ εις βάρος των ανταγωνιστών, που ενδεχομένως να είναι συνεπέστεροι στην πληρωμή φόρων.

Τρίτη περίπτωση και εξίσου κραυγαλέα είναι αυτή του 50άρη πλέον, ρέμπελου επιχειρηματία-ιδιοκτήτη trendy εστιατορίων στη Φιλοθέη και το Νέο Ψυχικό, που αποτέλεσαν στέκι συνάθροισης γνωστών Πασόκων της καλοπέρασης, όπως οι κ. Σκανδαλίδης και Παμπούκης και πολύ πολύ πρόσφατα ο κ.Παπακωνσταντίνου. Ο κύριος αυτός διαλαλεί τις κομματικές του προτιμήσεις και διαφημίζει  τις πράσινες γνωριμίες του. Παρόλα αυτά, αν και χρωστάει 10 εκατομμύρια στο κράτος, συνεχίζει απρόσκοπτα τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες χωρίς κανείς, κατά τα φαινόμενα, να τον ενοχλεί.

Στους τρείς παραπάνω θα έβαζα και μία σειρά ασφαλιστικών εταιρειών που συνεχίζουν να προσφέρουν «τις υπηρεσίες» και τα «προϊόντα» τους στους ανυποψίαστους καταναλωτές, χωρίς να καλύπτουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Επιπλέον και δυό-τρείς επώνυμους οίκους μόδας(ο ένας, με όνομα…ιταλικής απόχρωσης, που διαθέτει βιοτεχνία και καταστήματα λιανικής σε όλη την Ελλάδα φέρεται να χρωστά  63 εκατομμύρια!), καθώς και έναν πασίγνωστο οίκο κοσμημάτων που ξέχασε φαίνεται να πληρώσει…ένα μικροποσό 220 χιλιάδων ευρώ.

Είμαι βέβαιος ότι στην περιβόητη λίστα υπάρχουν και άλλες εξίσου προκλητικές περιπτώσεις και θα καλούσα τους αναγνώστες του Αntinews να συνδράμουν με την σειρά τους στην έρευνα, καταθέτοντας τις δικές τους γνώσεις.

Γιατί είναι πράγματι εξοργιστικό να έρχονται τα μπιλιέτα της εφορίας, σύσσωμα, τα αστικά πολιτικά κόμματα να καταδικάζουν το φαινόμενο του «δεν πληρώνω» και την ίδια ώρα να κυκλοφορούν «ελεύθεροι και ωραίοι» μικροί και μεγάλοι καρχαρίες που έχουν ανάγει το μπαταχτσηλίκι προς το κράτος σε διαδεδομένη επιχειρηματική πρακτική! Πώς είναι δυνατόν μία επιχείρηση που χρωστά στο κράτος να συνεχίζει απρόσκοπτα την συναλλαγή με το κοινό, χωρίς  να υφίσταται καμία συνέπεια;  Τι μήνυμα περνάει στους απλούς πολίτες για αυτή την επιλεκτική ασυδοσία ο λαλίστατος κύριος Βενιζέλος; Έχει μετά την απαίτηση να πληρώνουμε τα επινοητικά χαράτσια του για να γλιτώσουμε τη…χρεοκοπία;

Desperately Seeking Benny

Υ.Γ. Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκε η άφιξη, πριν λίγες ώρες, του μπιλιέτου με την έκτακτη εισφορά. Μου έκανε εντύπωση, εκτός από το ποσόν, ότι το σχετικό έντυπο είναι ένα είδος φωτοτυπικού αντίγραφου και όχι πρωτότυπο με σφραγίδα όπως η φορολογική δήλωση. Θεωρώ επίσης αθλιότητα ότι η εισφορά λογίζεται επί του συνόλου των δηλωθέντων και όχι των εισπραχθέντων (καθαρών) εισοδημάτων. Δηλαδή εισφορά και επί του ποσού που αποδώσαμε ως φόρο! Είμαι δυστυχώς από τους βλαμμένους νομοταγείς που θα την πληρώσουν. Αλλά αυτό δεν παύει να με κάνει να αισθάνομαι κορόιδο.

ΥΓ. 2  Αυτοί που μας κυβερνούν δεν κατέχουν από λογιστική ούτε συνοικιακού μπακάλικου. Για την καταβολή-εξόφληση ολόκληρου του ποσού (που υπάρχει ανάγκη να εισρεύσει «χθές» στα κρατικά ταμεία) δίνουν ως έκπτωση το…γενναιόψυχο 5%, όπως ακριβώς γινόταν τα παλαιότερα χρόνια των παχιών αγελάδων. Είναι βέβαιο ότι αν η έκπτωση ήταν 25% πιο πολλά χρήματα θα μάζευαν και σε πολύ πιο γρήγορο χρονικό διάστημα. Αυτό το καταλαβαίνει παιδάκι του δημοτικού. Τόσο ανόητοι, αστοιχείωτοι ή αδιάφοροι είναι;