Για την Πάρο του Πολιτισμού και του μνημονίου

Θυμάμαι, πριν μερικά χρόνια, να με ρωτούν φίλοι Παριανοί τι συμβαίνει στην Αντίπαρο με τις εκλογές και κρυφά να χαμογελούν, θαρρείς και να ήμασταν παράδειγμα προς αποφυγή, πέρασαν όμως τα χρόνια και σήμερα οι Αντιπαριώτες αναρωτούνται τι συμβαίνει στην Πάρο. 

Μια από τα ίδια, απαντώ εγώ, αλλά με πιό διαφορετικό τρόπο, τότε στην Αντίπαρο δεν βγήκαν "μαχαίρια", σε αντίθεση με τώρα που στην Πάρο έχουν βγει "χατζάρια" και "αποκεφαλίζουν" όποιον βρουν μπροστά τους. 

Χάθηκε το μέτρο ανάμεσα σε ανακοινώσεις "μορφωμένων" της πολιτικής και των ιστολογίων. 

Ειλικρινά περίμενα μια πιο ήπια στάση και από τους δύο μονομάχους της β' Κυριακής των εκλογών, αλλά φεύ, χτυπιούνται σαν τα χταπόδια, με δελτία που θα ζήλευε κάθε καταγώγιο.

Ελπίζω η λογική να πάρει τη θέση που της αρμόζει και να επικρατήσει ηρεμία, γιατί αν συνεχιστεί αυτή η τραγελαφική και γελοία κατάσταση στο τέλος, αν αλλάξει και το τωρινό αποτέλεσμα, θα χυθεί αίμα.

Ίσως να είμαι λίγο υπερβολικός σε αυτά που γράφω, πιστεύω όμως ότι προς το παρόν αυτή είναι η αλήθεια.

Άποψή μου είναι ότι, κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει στον οποιοδήποτε, εφόσον ο νόμος το προβλέπει, την άσκηση κάθε ένδικου μέσου προκειμένου να δικαιωθεί, ας σιγήσουν λοιπόν τα "τύμπανα του πολέμου" και ας επικρατήσει η λογική, κανείς δεν θα χάσει.