Η επικίνδυνη υπερδύναμη

Αηδιασμένος από τις τελευταίες επιθέσεις της κυβέρνησης αλλά και των δημοσιογράφων κατά των απλών υπαλλήλων, σταμάτησα για λίγο να γράφω.
Η τηλεοπτική και έντυπη δημοσιογραφία έχει καταντήσει μια επικίνδυνη υπερδύναμη. Την αποκαλούμε "τέταρτη εξουσία" αλλά τελικά έχει καταλήξει να είναι η πρώτη εξουσία. Μερικοί από μας την θεωρούμε (έτσι τουλάχιστον πιστεύαμε) υπερασπιστή του πολίτη και πολέμιο της διαφθοράς, άλλοι όμως την θεωρούν ακόμα μια εξουσία με σκοτεινές προθέσεις και μάλλον δεν έχουν άδικο.
Τελευταίως έχει χάσει την αξιοπιστία της και πλήρως έχει ταυτισθεί με την πολιτική και οικονομική εξουσία και αυτό αποδεικνύεται από τους εκφραστές της δημοσιογράφους, που ενώ επαγγέλλονται την αλήθεια καθημερινά την στραγγαλίζουν μέσα από τα κατευθυνόμενα μονοθεματικά καφενειακού τύπου δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης, προσπαθούν να μας επιβάλλουν την δική τους αλήθεια. Αντί λοιπόν εμείς να αντιδράσουμε σ’ αυτό τον οχετό των παραισθησιογόνων ειδήσεων, συμμετέχουμε μαζί τους, άλλοτε ως μάρτυρες και ενίοτε ως δικαστές, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε την πίσω πλευρά της είδησης και μέσα σ’ αυτό το φαύλο κύκλο που ηθελημένα μας έχουν βάλει, οι κυβερνώντες έχουν στήσει τρικούβερτο γλέντι και προσπαθούν με κάθε τρόπο να αφαιμάξουν τον μεροκαματιάρη και τον μικρομεσαίο.
Ντοπαρισμένος ο απλός λαός από τις κραυγές των δημοσιογραφίσκων, τις συνεχείς γνήσιες και άδολες δημοσκοπήσεις, δεν μπορεί να σκεφθεί, δεν μπορεί να δει ότι μπήκε στη φάκα την οποία έχουν καλά καμουφλάρει πίσω από "τα φώτα των τούνελ", τα βαθυστόχαστα οράματα των κυβερνώντων, τους μαύρους και λευκούς σωτήρες μας, έτσι δεν αντιδρά σε αποφάσεις που τον κάνουν ακόμα πιο φτωχό.
Μπορεί οι πρωταγωνιστές των τηλεπαραθύρων να νομίζουν ότι επιτέλλουν σημαντικό έργο, σύμφωνα με τα συμφέροντα των εργοδοτών τους, εμείς όμως τι κάνουμε;
Μια είναι η λύση, αρκεί, να καταλάβουμε ότι κανένα προϊόν δεν "επιζεί" χωρίς ζήτηση και όλα θα διορθωθούν.