Λίγη τσίπα δεν υπάρχει;

Μυαλό δεν πουλάνε ούτε στα θρανία ούτε στη λαϊκή. Ή το ’χεις ή σου λείπει και αυτό κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Το φάρμακο κατά της βλακείας δεν έχει ακόμα βρεθεί. Όσο πιθανό είναι να βγάλει ο μονόχειρας καινούργιο χέρι, άλλο τόσο πιθανό είναι να βάλει μυαλό το ντουβάρι. Ούτε οι νουθεσίες, ούτε τα γράμματα, ούτε τα χρόνια μπορούν να προσθέσουν ένα δράμι μυαλό, είναι σαν να γράφεις στο νερό.

Με την εισαγωγή μου αυτή αναφέρομαι σε μερικούς ηλεκτρονικούς κονδυλοφόρους, που εσχάτως προσπαθούν να μας πείσουν ότι για τα δεινά των δύο νησιών μας φταίει ο Λιμενάρχης και ο Αβραμόπουλος, είναι φανερό που αποσκοπούν, διεκδικούν το αλάνθαστο, όχι για τον εαυτό τους, αλλά για κάποιον άλλο που εν πολλοίς τους έβγαλε από την αφάνεια, προσπαθούν να τον υμνήσουν για να αρπάξουν πάλι κάποιο «ξεροκάματο». Για την κατάντια της Πάρου και της Αντιπάρου δεν φταίει ούτε ο Αβραμόπουλος ούτε ο Λιμενάρχης, φταίνε αυτοί (εκτός ελαχίστων) που τόσα χρόνια αδράνησαν και δεν προχώρησαν σε κανένα έργο που να έχει στόχο την πρόοδο των νησιών μας, φταίνε αυτοί που αντί να κραδαίνουν μια μαγκούρα, περίμεναν με αγκαλιές λουλούδια και παραταγμένα τα σχολεία, νομάρχες, βουλευτές, υπουργούς, πρωθυπουργούς, άφησαν τόσο την Πάρο όσο και την Αντίπαρο στην τύχη τους, αδιαφόρησαν για τις συγκοινωνίες, για το περιβάλλον, για τις φυσικές κληρονομιές, έκαναν όμως, εν ονόματι όλων των παραπάνω, ωραία πανηγύρια, έφτιαξαν όμορφες μακέτες και ψηλούς πύργους για να φαίνονται, λαΐκισαν με παροχές χωρίς αντίκρισμα, σε συλλόγους, εκκλησίες και λοιπούς φορείς. Η Αντίπαρος φέτος κατάντησε να λούζεται με θάλασσα, να αναπνέει τον καπνό από τα σκουπίδια της, (αλήθεια ποιος φοβερός εγκέφαλος πήρε την απόφαση να κατασκευάσει εκεί σκουπιδότοπο;) το λιμάνι της να θυμίζει παραλιακή οδό μεγαλούπολης που πνίγεται στα αυτοκίνητα και οι «άρχοντες» της να τσακώνονται αν η ποινή ήταν μεγάλη ή μικρή, αν η ξινομυζήθρα του Αποστόλη είναι νόστιμη ή όχι και αν έγιναν ή όχι παράνομες μεταδημοτεύσεις, όσο για αυτούς που εσχάτως αλαλάζουν και κόπτονται για το περιβάλλον και για το καλό του τόπου τους οι πιο πολλοί, υστερόβουλα σκέφτονται ότι αυτοί θα είναι οι επόμενοι που θα διαχειριστούν τις τύχες μας. Έλεος πια, λίγη τσίπα δεν υπάρχει;