Pages

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Και τώρα τι κάνουμε;

Ένα κοινά αποδεκτό γεγο­νός, που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό, ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, είναι η συνεχώς αυ­ξανόμενη αποστασιοποί­ηση όλων μας από όλα όσα διαδραματίζονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οι χαμηλές προσδοκίες που τρέφουν οι πο­λίτες για την βελτίωση της καθημερινότητας τους, από την πλειονότητα των προσώπων που δραστηριοποιούνται στα κοινά σε συνδυασμό με την α­λαζονική συμπεριφορά αρκετών εξ αυτών, είχαν σαν αποτέλεσμα την απομάκρυνση μας από την ενεργό ενασχόληση με τα κοινά.

Μέσω των ΜΜΕ και του διαδικτύου, γινόμαστε ό­λοι μας κοινωνοί των εξελίξεων που συμβαίνουν γύρω μας. Σχηματίζουμε άποψη. Διαμορφώνουμε γνώμη. Ως ε­κεί όμως. Η συμπεριφορά μας περιορίζεται σε μια απλή κατα­γραφή γεγονότων αφού απο­φεύγουμε να παρέμβουμε, ακό­μη και για θέματα που μας αφο­ρούν άμεσα.

Στο πλαίσιο αυτό η δραστηριοποίηση των πολιτών και η ε­νεργή συμμετοχή τους στα κοι­νά, γίνεται πλέον στις μέρες μας περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ. Καθίσταται έτσι σαφές ότι η ενεργοποίηση μας είναι πρόκληση για όλους όσους οραματίζονται ένα καλύτερο αύ­ριο για την κοινωνία.

3 σχόλια:

  1. Έχει σιχαθεί την πολιτική ο κόσμος και σιγά σιγά κάνει το ίδιο και για την τοπική αυτοδιοίκηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δίκιο έχεις Μάριε και οι τοπάρχες (δήμαρχοι - έπαρχοι - νομάρχες) πολιτικοί γίνανε, τους χάσαμε από κοντά μας, άσε που άλλοι έχουν γίνει επαγγελματίες, όπως ο δικός σας εκεί στην Ερμούπολη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ε ναι κάποιοι δήμαρχοι όπως και στην περίπτωση της Ερμούπολης θα πρέπει να λέγονται Μητροπολίτες πλέον, γιατί αν δεν πεθάνουν δεν πεόκειται να φύγουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια θα γίνονται δεκτά μόνο με ελληνικούς χαρακτήρες